սովորեցնել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian սովորեցուցանեմ (sovorecʻucʻanem).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

սովորեցնել (sovorecʻnel)

  1. causative of սովորել (sovorel)
  2. (transitive) to accustom, habituate
  3. (transitive) to teach; to train

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative սովորեցնել (sovorecʻnel)
dative սովորեցնելու (sovorecʻnelu)
ablative սովորեցնելուց (sovorecʻnelucʻ)
instrumental սովորեցնելով (sovorecʻnelov)
locative սովորեցնելում (sovorecʻnelum)
definite forms
nominative սովորեցնելը/սովորեցնելն (sovorecʻnelə/sovorecʻneln)
dative սովորեցնելուն (sovorecʻnelun)
1st person possessive forms (my)
nominative սովորեցնելս (sovorecʻnels)
dative սովորեցնելուս (sovorecʻnelus)
ablative սովորեցնելուցս (sovorecʻnelucʻs)
instrumental սովորեցնելովս (sovorecʻnelovs)
locative սովորեցնելումս (sovorecʻnelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative սովորեցնելդ (sovorecʻneld)
dative սովորեցնելուդ (sovorecʻnelud)
ablative սովորեցնելուցդ (sovorecʻnelucʻd)
instrumental սովորեցնելովդ (sovorecʻnelovd)
locative սովորեցնելումդ (sovorecʻnelumd)