պոռոչել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From պոռոչ (poṙočʻ).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

պոռոչել (poṙočʻel)

  1. (dialectal) to bellow, to low (of a bull or cattle)

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative պոռոչել (poṙočʻel)
dative պոռոչելու (poṙočʻelu)
ablative պոռոչելուց (poṙočʻelucʻ)
instrumental պոռոչելով (poṙočʻelov)
locative պոռոչելում (poṙočʻelum)
definite forms
nominative պոռոչելը/պոռոչելն (poṙočʻelə/poṙočʻeln)
dative պոռոչելուն (poṙočʻelun)
1st person possessive forms (my)
nominative պոռոչելս (poṙočʻels)
dative պոռոչելուս (poṙočʻelus)
ablative պոռոչելուցս (poṙočʻelucʻs)
instrumental պոռոչելովս (poṙočʻelovs)
locative պոռոչելումս (poṙočʻelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative պոռոչելդ (poṙočʻeld)
dative պոռոչելուդ (poṙočʻelud)
ablative պոռոչելուցդ (poṙočʻelucʻd)
instrumental պոռոչելովդ (poṙočʻelovd)
locative պոռոչելումդ (poṙočʻelumd)