Jump to content

պատմիչ

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian պատմիչ (patmičʻ). Equivalent to պատմել (patmel) +‎ -իչ (-ičʻ).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

պատմիչ (patmičʻ)

  1. historian (writer of history; a chronicler; an annalist)
    Synonym: պատմագիր (patmagir)

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative պատմիչ (patmičʻ) պատմիչներ (patmičʻner)
dative պատմիչի (patmičʻi) պատմիչների (patmičʻneri)
ablative պատմիչից (patmičʻicʻ) պատմիչներից (patmičʻnericʻ)
instrumental պատմիչով (patmičʻov) պատմիչներով (patmičʻnerov)
locative
definite forms
nominative պատմիչը/պատմիչն (patmičʻə/patmičʻn) պատմիչները/պատմիչներն (patmičʻnerə/patmičʻnern)
dative պատմիչին (patmičʻin) պատմիչներին (patmičʻnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative պատմիչս (patmičʻs) պատմիչներս (patmičʻners)
dative պատմիչիս (patmičʻis) պատմիչներիս (patmičʻneris)
ablative պատմիչիցս (patmičʻicʻs) պատմիչներիցս (patmičʻnericʻs)
instrumental պատմիչովս (patmičʻovs) պատմիչներովս (patmičʻnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative պատմիչդ (patmičʻd) պատմիչներդ (patmičʻnerd)
dative պատմիչիդ (patmičʻid) պատմիչներիդ (patmičʻnerid)
ablative պատմիչիցդ (patmičʻicʻd) պատմիչներիցդ (patmičʻnericʻd)
instrumental պատմիչովդ (patmičʻovd) պատմիչներովդ (patmičʻnerovd)
locative

See also

[edit]