ուռնում

Old Armenian

Alternative forms

• ուռչիմ (uṙčʻim)
• ուռենամ (uṙenam) (dialectal)

Etymology

From ուռ (uṙ) +‎ -ն- (-n-).

Verb

ուռնում • (uṙnum)  (aorist indicative ուռեայ or ուռայ)

1. (intransitive) to be swollen, to swell, to puff up, to stuff out, to rise up; to bloat
2. (intransitive) to be swollen or puffed up, to be inflated, to grow proud

Conjugation

mediopassive

infinitive		ուռնուլ (uṙnul)		participle	ուռուցեալ (uṙucʻeal)
causative		ուռուցանեմ (uṙucʻanem)		aorist stem	ուռե- (uṙe-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	ուռնում (uṙnum)	ուռնուս (uṙnus)	ուռնու (uṙnu)	ուռնումք (uṙnumkʻ)	ուռնուք (uṙnukʻ)	ուռնուն (uṙnun)
	imperfect	ուռնուի (uṙnui)	ուռնուիր (uṙnuir)	ուռնոյր (uṙnoyr)	ուռնուաք (uṙnuakʻ)	ուռնուիք (uṙnuikʻ)	ուռնուին (uṙnuin)
	aorist	ուռեայ (uṙeay)	ուռեար (uṙear)	ուռեաւ (uṙeaw)	ուռեաք (uṙeakʻ)	ուռեայք (uṙeaykʻ)	ուռեան (uṙean)
subjunctive
	present	ուռնուցում (uṙnucʻum)	ուռնուցուս (uṙnucʻus)	ուռնուցու (uṙnucʻu)	ուռնուցումք (uṙnucʻumkʻ)	ուռնուցուք (uṙnucʻukʻ)	ուռնուցուն (uṙnucʻun)
	aorist	ուռեայց (uṙeaycʻ)	ուռիցես (uṙicʻes)	ուռիցէ (uṙicʻē)	ուռիցուք (uṙicʻukʻ)	ուռիջիք (uṙiǰikʻ)	ուռիցեն (uṙicʻen)
imperatives
	imperative	—	ուռի՛ր (uṙír)	—	—	ուռերո՛ւք (uṙerúkʻ)	—
	cohortative	—	ուռիջի՛ր (uṙiǰír)	—	—	ուռիջի՛ք (uṙiǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ ուռնուր (mí uṙnur)	—	—	մի՛ ուռնուք (mí uṙnukʻ)	—

Descendants

• Armenian: ուռչել (uṙčʻel), ուռել (uṙel)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “ուռնում”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ուռ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press