ունայնութիւն
Jump to navigation
Jump to search
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From ունայն (unayn, “vain”) + -ութիւն (-utʻiwn, “-ity”).
Noun
[edit]ունայնութիւն • (unaynutʻiwn)
- vanity
- ունայնութեան պաշտամունք ― unaynutʻean paštamunkʻ ― superstition
- ունայնութիւն ունայնութեանց, ամենայն ինչ ընդունայն է ― unaynutʻiwn unaynutʻeancʻ, amenayn inčʻ əndunayn ē ― vanity of vanities, all is vanity
- inutility, futility
Declension
[edit]n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | ունայնութիւն (unaynutʻiwn) | ունայնութիւնք (unaynutʻiwnkʻ) | |
genitive | ունայնութեան (unaynutʻean) | ունայնութեանց (unaynutʻeancʻ) | |
dative | ունայնութեան (unaynutʻean) | ունայնութեանց (unaynutʻeancʻ) | |
accusative | ունայնութիւն (unaynutʻiwn) | ունայնութիւնս (unaynutʻiwns) | |
ablative | ունայնութենէ (unaynutʻenē) | ունայնութեանց (unaynutʻeancʻ) | |
instrumental | ունայնութեամբ (unaynutʻeamb) | ունայնութեամբք (unaynutʻeambkʻ) | |
locative | ունայնութեան (unaynutʻean) | ունայնութիւնս (unaynutʻiwns) |
Descendants
[edit]- Armenian: ունայնություն (unaynutʻyun) (unaynut’yun)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “ունայնութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn, Venice: S. Lazarus Armenian Academy