շփոթեցնել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

շփոթեցնել (špʻotʻecʻnel)

  1. causative of շփոթել (špʻotʻel)
  2. to confuse, to mix up, to confound

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative շփոթեցնել (špʻotʻecʻnel)
dative շփոթեցնելու (špʻotʻecʻnelu)
ablative շփոթեցնելուց (špʻotʻecʻnelucʻ)
instrumental շփոթեցնելով (špʻotʻecʻnelov)
locative շփոթեցնելում (špʻotʻecʻnelum)
definite forms
nominative շփոթեցնելը/շփոթեցնելն (špʻotʻecʻnelə/špʻotʻecʻneln)
dative շփոթեցնելուն (špʻotʻecʻnelun)
1st person possessive forms (my)
nominative շփոթեցնելս (špʻotʻecʻnels)
dative շփոթեցնելուս (špʻotʻecʻnelus)
ablative շփոթեցնելուցս (špʻotʻecʻnelucʻs)
instrumental շփոթեցնելովս (špʻotʻecʻnelovs)
locative շփոթեցնելումս (špʻotʻecʻnelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative շփոթեցնելդ (špʻotʻecʻneld)
dative շփոթեցնելուդ (špʻotʻecʻnelud)
ablative շփոթեցնելուցդ (špʻotʻecʻnelucʻd)
instrumental շփոթեցնելովդ (špʻotʻecʻnelovd)
locative շփոթեցնելումդ (špʻotʻecʻnelumd)