շորթել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian շորթեմ (šortʻem).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

շորթել (šortʻel)

  1. (transitive) to extort

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative շորթել (šortʻel)
dative շորթելու (šortʻelu)
ablative շորթելուց (šortʻelucʻ)
instrumental շորթելով (šortʻelov)
locative շորթելում (šortʻelum)
definite forms
nominative շորթելը/շորթելն (šortʻelə/šortʻeln)
dative շորթելուն (šortʻelun)
1st person possessive forms (my)
nominative շորթելս (šortʻels)
dative շորթելուս (šortʻelus)
ablative շորթելուցս (šortʻelucʻs)
instrumental շորթելովս (šortʻelovs)
locative շորթելումս (šortʻelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative շորթելդ (šortʻeld)
dative շորթելուդ (šortʻelud)
ablative շորթելուցդ (šortʻelucʻd)
instrumental շորթելովդ (šortʻelovd)
locative շորթելումդ (šortʻelumd)