նկատել
Armenian
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Old Armenian նկատեմ (nkatem).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /nəkɑˈtel/, [nəkɑtél]
- (Western Armenian) IPA(key): /nəɡɑˈdel/, [nəɡɑdél]
Audio (Eastern Armenian): (file)
Verb
[edit]նկատել • (nkatel)
- to note
- to notice
- Նոր նկատեցի, որ քո սարսափելի դեմքը կատաղեցնում է ինձ։
- Nor nkatecʻi, or kʻo sarsapʻeli demkʻə kataġecʻnum ē inj.
- I just noticed, that your terrible face makes me mad.
- (Western Armenian) to consider, to regard
Inflection
[edit]| infinitive | նկատել (nkatel) | imperfective converb | նկատում (nkatum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | նկատվել (nkatvel) | simultaneous converb | նկատելիս (nkatelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | նկատել (nkatel) | ||||
| aorist stem | նկատ- (nkat-) | future converb I | նկատելու (nkatelu) | ||||
| resultative participle | նկատած (nkatac) | future converb II | նկատելիք (nkatelikʻ) | ||||
| subject participle | նկատող (nkatoġ) | connegative converb | նկատի (nkati) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | նկատում եմ (nkatum em) | նկատում ես (nkatum es) | նկատում է (nkatum ē) | նկատում ենք (nkatum enkʻ) | նկատում եք (nkatum ekʻ) | նկատում են (nkatum en) | |
| past imperfective | նկատում էի (nkatum ēi) | նկատում էիր (nkatum ēir) | նկատում էր (nkatum ēr) | նկատում էինք (nkatum ēinkʻ) | նկատում էիք (nkatum ēikʻ) | նկատում էին (nkatum ēin) | |
| future | նկատելու եմ (nkatelu em) | նկատելու ես (nkatelu es) | նկատելու է (nkatelu ē) | նկատելու ենք (nkatelu enkʻ) | նկատելու եք (nkatelu ekʻ) | նկատելու են (nkatelu en) | |
| past future | նկատելու էի (nkatelu ēi) | նկատելու էիր (nkatelu ēir) | նկատելու էր (nkatelu ēr) | նկատելու էինք (nkatelu ēinkʻ) | նկատելու էիք (nkatelu ēikʻ) | նկատելու էին (nkatelu ēin) | |
| present perfect | նկատել եմ (nkatel em) | նկատել ես (nkatel es) | նկատել է (nkatel ē) | նկատել ենք (nkatel enkʻ) | նկատել եք (nkatel ekʻ) | նկատել են (nkatel en) | |
| pluperfect | նկատել էի (nkatel ēi) | նկատել էիր (nkatel ēir) | նկատել էր (nkatel ēr) | նկատել էինք (nkatel ēinkʻ) | նկատել էիք (nkatel ēikʻ) | նկատել էին (nkatel ēin) | |
| aorist (past perfective) | նկատեցի, նկատի* (nkatecʻi, nkati*) | նկատեցիր, նկատիր* (nkatecʻir, nkatir*) | նկատեց (nkatecʻ) | նկատեցինք, նկատինք* (nkatecʻinkʻ, nkatinkʻ*) | նկատեցիք, նկատիք* (nkatecʻikʻ, nkatikʻ*) | նկատեցին, նկատին* (nkatecʻin, nkatin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | նկատեմ (nkatem) | նկատես (nkates) | նկատի (nkati) | նկատենք (nkatenkʻ) | նկատեք (nkatekʻ) | նկատեն (nkaten) | |
| past | նկատեի (nkatei) | նկատեիր (nkateir) | նկատեր (nkater) | նկատեինք (nkateinkʻ) | նկատեիք (nkateikʻ) | նկատեին (nkatein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կնկատեմ (knkatem) | կնկատես (knkates) | կնկատի (knkati) | կնկատենք (knkatenkʻ) | կնկատեք (knkatekʻ) | կնկատեն (knkaten) | |
| past | կնկատեի (knkatei) | կնկատեիր (knkateir) | կնկատեր (knkater) | կնկատեինք (knkateinkʻ) | կնկատեիք (knkateikʻ) | կնկատեին (knkatein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | նկատի՛ր, նկատի՛* (nkatír, nkatí*) | — | — | նկատե՛ք, նկատեցե՛ք** (nkatékʻ, nkatecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չնկատել (čʻnkatel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չնկատած (čʻnkatac) | ||||||
| subject participle | չնկատող (čʻnkatoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ նկատում (čʻem nkatum) | չես նկատում (čʻes nkatum) | չի նկատում (čʻi nkatum) | չենք նկատում (čʻenkʻ nkatum) | չեք նկատում (čʻekʻ nkatum) | չեն նկատում (čʻen nkatum) | |
| past imperfective | չէի նկատում (čʻēi nkatum) | չէիր նկատում (čʻēir nkatum) | չէր նկատում (čʻēr nkatum) | չէինք նկատում (čʻēinkʻ nkatum) | չէիք նկատում (čʻēikʻ nkatum) | չէին նկատում (čʻēin nkatum) | |
| future | չեմ նկատելու (čʻem nkatelu) | չես նկատելու (čʻes nkatelu) | չի նկատելու (čʻi nkatelu) | չենք նկատելու (čʻenkʻ nkatelu) | չեք նկատելու (čʻekʻ nkatelu) | չեն նկատելու (čʻen nkatelu) | |
| past future | չէի նկատելու (čʻēi nkatelu) | չէիր նկատելու (čʻēir nkatelu) | չէր նկատելու (čʻēr nkatelu) | չէինք նկատելու (čʻēinkʻ nkatelu) | չէիք նկատելու (čʻēikʻ nkatelu) | չէին նկատելու (čʻēin nkatelu) | |
| present perfect | չեմ նկատել (čʻem nkatel) | չես նկատել (čʻes nkatel) | չի նկատել (čʻi nkatel) | չենք նկատել (čʻenkʻ nkatel) | չեք նկատել (čʻekʻ nkatel) | չեն նկատել (čʻen nkatel) | |
| pluperfect | չէի նկատել (čʻēi nkatel) | չէիր նկատել (čʻēir nkatel) | չէր նկատել (čʻēr nkatel) | չէինք նկատել (čʻēinkʻ nkatel) | չէիք նկատել (čʻēikʻ nkatel) | չէին նկատել (čʻēin nkatel) | |
| aorist (past perfective) | չնկատեցի, չնկատի* (čʻnkatecʻi, čʻnkati*) | չնկատեցիր, չնկատիր* (čʻnkatecʻir, čʻnkatir*) | չնկատեց (čʻnkatecʻ) | չնկատեցինք, չնկատինք* (čʻnkatecʻinkʻ, čʻnkatinkʻ*) | չնկատեցիք, չնկատիք* (čʻnkatecʻikʻ, čʻnkatikʻ*) | չնկատեցին, չնկատին* (čʻnkatecʻin, čʻnkatin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չնկատեմ (čʻnkatem) | չնկատես (čʻnkates) | չնկատի (čʻnkati) | չնկատենք (čʻnkatenkʻ) | չնկատեք (čʻnkatekʻ) | չնկատեն (čʻnkaten) | |
| past | չնկատեի (čʻnkatei) | չնկատեիր (čʻnkateir) | չնկատեր (čʻnkater) | չնկատեինք (čʻnkateinkʻ) | չնկատեիք (čʻnkateikʻ) | չնկատեին (čʻnkatein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ նկատի (čʻem nkati) | չես նկատի (čʻes nkati) | չի նկատի (čʻi nkati) | չենք նկատի (čʻenkʻ nkati) | չեք նկատի (čʻekʻ nkati) | չեն նկատի (čʻen nkati) | |
| past | չէի նկատի (čʻēi nkati) | չէիր նկատի (čʻēir nkati) | չէր նկատի (čʻēr nkati) | չէինք նկատի (čʻēinkʻ nkati) | չէիք նկատի (čʻēikʻ nkati) | չէին նկատի (čʻēin nkati) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ նկատիր, մի՛ նկատի* (mí nkatir, mí nkati*) | — | — | մի՛ նկատեք, մի՛ նկատեցեք** (mí nkatekʻ, mí nkatecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | նկատել (nkatel) | |||
| dative | նկատելու (nkatelu) | |||
| ablative | նկատելուց (nkatelucʻ) | |||
| instrumental | նկատելով (nkatelov) | |||
| locative | նկատելում (nkatelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | նկատելը/նկատելն (nkatelə/nkateln) | |||
| dative | նկատելուն (nkatelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | նկատելս (nkatels) | |||
| dative | նկատելուս (nkatelus) | |||
| ablative | նկատելուցս (nkatelucʻs) | |||
| instrumental | նկատելովս (nkatelovs) | |||
| locative | նկատելումս (nkatelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | նկատելդ (nkateld) | |||
| dative | նկատելուդ (nkatelud) | |||
| ablative | նկատելուցդ (nkatelucʻd) | |||
| instrumental | նկատելովդ (nkatelovd) | |||
| locative | նկատելումդ (nkatelumd) | |||
Derived terms
[edit]- նկատողություն (nkatoġutʻyun)