Jump to content

նիրհամ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

նիրհամ (nirham)

  1. Alternative form of նիրհեմ (nirhem)

Conjugation

[edit]
active
infinitive նիրհալ (nirhal) participle նիրհացեալ (nirhacʻeal)
causative aorist stem նիրհաց- (nirhacʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present նիրհամ (nirham) նիրհաս (nirhas) նիրհայ (nirhay) նիրհամք (nirhamkʻ) նիրհայք (nirhaykʻ) նիրհան (nirhan)
imperfect նիրհայի (nirhayi) նիրհայիր (nirhayir) նիրհայր (nirhayr) նիրհայաք (nirhayakʻ) նիրհայիք (nirhayikʻ) նիրհային (nirhayin)
aorist նիրհացի (nirhacʻi) նիրհացեր (nirhacʻer) նիրհաց (nirhacʻ) նիրհացաք (nirhacʻakʻ) նիրհացէք, նիրհացիք (nirhacʻēkʻ, nirhacʻikʻ) նիրհացին (nirhacʻin)
subjunctive
present նիրհայցեմ (nirhaycʻem) նիրհայցես (nirhaycʻes) նիրհայցէ (nirhaycʻē) նիրհայցեմք (nirhaycʻemkʻ) նիրհայցէք (nirhaycʻēkʻ) նիրհայցեն (nirhaycʻen)
aorist նիրհացից (nirhacʻicʻ) նիրհասցես (nirhascʻes) նիրհասցէ (nirhascʻē) նիրհասցուք (nirhascʻukʻ) նիրհասջիք (nirhasǰikʻ) նիրհասցեն (nirhascʻen)
imperatives
imperative նիրհա՛ (nirhá) նիրհացէ՛ք (nirhacʻḗkʻ)
cohortative նիրհասջի՛ր (nirhasǰír) նիրհասջի՛ք (nirhasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ նիրհար (mí nirhar) մի՛ նիրհայք (mí nirhaykʻ)

References

[edit]