Jump to content

մոռանիմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

մոռանիմ (moṙanim)

  1. Alternative form of մոռանամ (moṙanam)

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive մոռանել, մոռանիլ* (moṙanel, moṙanil*) participle մոռացեալ (moṙacʻeal)
causative aorist stem մոռաց- (moṙacʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present մոռանիմ (moṙanim) մոռանիս (moṙanis) մոռանի (moṙani) մոռանիմք (moṙanimkʻ) մոռանիք (moṙanikʻ) մոռանին (moṙanin)
imperfect մոռանէի (moṙanēi) մոռանէիր (moṙanēir) մոռանէր, մոռանիւր (moṙanēr, moṙaniwr) մոռանէաք (moṙanēakʻ) մոռանէիք (moṙanēikʻ) մոռանէին (moṙanēin)
aorist մոռացայ (moṙacʻay) մոռացար (moṙacʻar) մոռացաւ (moṙacʻaw) մոռացաք (moṙacʻakʻ) մոռացայք (moṙacʻaykʻ) մոռացան (moṙacʻan)
subjunctive
present մոռանիցիմ (moṙanicʻim) մոռանիցիս (moṙanicʻis) մոռանիցի (moṙanicʻi) մոռանիցիմք (moṙanicʻimkʻ) մոռանիցիք (moṙanicʻikʻ) մոռանիցին (moṙanicʻin)
aorist մոռացայց (moṙacʻaycʻ) մոռասցիս (moṙascʻis) մոռասցի (moṙascʻi) մոռասցուք (moṙascʻukʻ) մոռասջիք (moṙasǰikʻ) մոռասցին (moṙascʻin)
imperatives
imperative մոռացի՛ր (moṙacʻír) մոռացարո՛ւք (moṙacʻarúkʻ)
cohortative մոռասջի՛ր (moṙasǰír) մոռասջի՛ք (moṙasǰíkʻ)
prohibitive մի՛ մոռանիր (mí moṙanir) մի՛ մոռանիք (mí moṙanikʻ)
  • post-classical