միջատ

Armenian

միջատ • (miǰat)

i-type, animate (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	միջատ (miǰat)	միջատներ (miǰatner)
dative	միջատի (miǰati)	միջատների (miǰatneri)
ablative	միջատից (miǰaticʻ)	միջատներից (miǰatnericʻ)
instrumental	միջատով (miǰatov)	միջատներով (miǰatnerov)
locative	—	—

	definite forms
nominative	միջատը/միջատն (miǰatə/miǰatn)	միջատները/միջատներն (miǰatnerə/miǰatnern)
dative	միջատին (miǰatin)	միջատներին (miǰatnerin)

	1^st person possessive forms (my)
nominative	միջատս (miǰats)	միջատներս (miǰatners)
dative	միջատիս (miǰatis)	միջատներիս (miǰatneris)
ablative	միջատիցս (miǰaticʻs)	միջատներիցս (miǰatnericʻs)
instrumental	միջատովս (miǰatovs)	միջատներովս (miǰatnerovs)
locative	—	—

	2^nd person possessive forms (your)
nominative	միջատդ (miǰatd)	միջատներդ (miǰatnerd)
dative	միջատիդ (miǰatid)	միջատներիդ (miǰatnerid)
ablative	միջատիցդ (miǰaticʻd)	միջատներիցդ (miǰatnericʻd)
instrumental	միջատովդ (miǰatovd)	միջատներովդ (miǰatnerovd)
locative	—	—

From մէջ (mēǰ, “in”) +‎ -ատ (-at, “cut”). Calque of Ancient Greek ἔντομον (éntomon, “insect”), from ἔντομος (éntomos, “cut into pieces”). See also insect.

միջատ • (miǰat)

*i-a*-type
	singular	plural
nominative	միջատ (miǰat)	միջատք (miǰatkʻ)
genitive	միջատի (miǰati)	միջատաց (miǰatacʻ)
dative	միջատի (miǰati)	միջատաց (miǰatacʻ)
accusative	միջատ (miǰat)	միջատս (miǰats)
ablative	միջատէ (miǰatē)	միջատաց (miǰatacʻ)
instrumental	միջատաւ (miǰataw)	միջատաւք = միջատօք (miǰatawkʻ = miǰatōkʻ)
locative	միջատի (miǰati)	միջատս (miǰats)

Petrosean, Matatʻeay (1879) “միջատք”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “միջատք”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy