միզեմ

Old Armenian

Etymology

From մէզ (mēz).

Verb

միզեմ • (mizem)  (aorist indicative միզեցի)

1. to urinate, to piss, to make water

   միզել անասնոց ― mizel anasnocʻ ― to stale

   միզել ստէպ ― mizel stēp ― to piss often but little

   ոչ թողուլ յամենայնէ որ զորմով միզիցէ ― očʻ tʻołul yamenaynē or zormov mizicʻē ― to destroy every male

Conjugation

active

infinitive		միզել (mizel)		participle	միզեցեալ, միզեալ (mizecʻeal, mizeal)
causative		—		aorist stem	միզեց- (mizecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	միզեմ (mizem)	միզես (mizes)	միզէ (mizē)	միզեմք (mizemkʻ)	միզէք (mizēkʻ)	միզեն (mizen)
	imperfect	միզէի, միզեի* (mizēi, mizei*)	միզէիր, միզեիր* (mizēir, mizeir*)	միզէր (mizēr)	միզէաք, միզեաք* (mizēakʻ, mizeakʻ*)	միզէիք, միզեիք* (mizēikʻ, mizeikʻ*)	միզէին, միզեին* (mizēin, mizein*)
	aorist	միզեցի (mizecʻi)	միզեցեր (mizecʻer)	միզեաց (mizeacʻ)	միզեցաք (mizecʻakʻ)	միզեցէք, միզեցիք (mizecʻēkʻ, mizecʻikʻ)	միզեցին (mizecʻin)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	միզիցեմ (mizicʻem)	միզիցես (mizicʻes)	միզիցէ (mizicʻē)	միզիցեմք (mizicʻemkʻ)	միզիցէք (mizicʻēkʻ)	միզիցեն (mizicʻen)
	aorist	միզեցից (mizecʻicʻ)	միզեսցես (mizescʻes)	միզեսցէ (mizescʻē)	միզեսցուք (mizescʻukʻ)	միզեսջիք (mizesǰikʻ)	միզեսցեն (mizescʻen)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	միզեա՛ (mizeá)	—	—	միզեցէ՛ք (mizecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	միզեսջի՛ր (mizesǰír)	—	—	միզեսջի՛ք (mizesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ միզեր (mí mizer)	—	—	մի՛ միզէք (mí mizēkʻ)	—
*rare

Descendants

• Armenian: միզել (mizel)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “միզեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy