մերունի
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From մեր (mer) + -ունի (-uni).
Adjective
[edit]մերունի • (meruni)
- of or pertaining to us
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | մերունի (meruni) | մերունիք (merunikʻ) |
| genitive | մերունւոյ (merunwoy) | մերունեաց (meruneacʻ) |
| dative | մերունւոյ (merunwoy) | մերունեաց (meruneacʻ) |
| accusative | մերունի (meruni) | մերունիս (merunis) |
| ablative | մերունւոյ (merunwoy) | մերունեաց (meruneacʻ) |
| instrumental | մերունեաւ (meruneaw) | մերունեաւք = մերունեօք (meruneawkʻ = meruneōkʻ) |
| locative | մերունի (meruni) | մերունիս (merunis) |
References
[edit]- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մերունի”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy