մերկանալ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian մերկանամ (merkanam).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

մերկանալ (merkanal)

  1. (intransitive) to undress oneself, to strip, to strip naked

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative մերկանալ (merkanal)
dative մերկանալու (merkanalu)
ablative մերկանալուց (merkanalucʻ)
instrumental մերկանալով (merkanalov)
locative մերկանալում (merkanalum)
definite forms
nominative մերկանալը/մերկանալն (merkanalə/merkanaln)
dative մերկանալուն (merkanalun)
1st person possessive forms (my)
nominative մերկանալս (merkanals)
dative մերկանալուս (merkanalus)
ablative մերկանալուցս (merkanalucʻs)
instrumental մերկանալովս (merkanalovs)
locative մերկանալումս (merkanalums)
2nd person possessive forms (your)
nominative մերկանալդ (merkanald)
dative մերկանալուդ (merkanalud)
ablative մերկանալուցդ (merkanalucʻd)
instrumental մերկանալովդ (merkanalovd)
locative մերկանալումդ (merkanalumd)

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

մերկանալ (merkanal)

  1. infinitive of մերկանամ (merkanam)

Declension

[edit]