Jump to content

մեծութիւն

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

մեծ (mec, big, large) +‎ -ութիւն (-utʻiwn)

Noun

[edit]

մեծութիւն (mecutʻiwn)

  1. greatness, thickness, size, capaciousness
  2. volume
  3. grandeur, greatness, power, magnificence, majesty, elevation, exaltation
    մեծափարթամ մեծությունmecapʻartʻam mecutʻyungreat fortune, wealth
    աշխարհական մեծությունքašxarhakan mecutʻyunkʻhuman greatness
    լնուլ մեծութեամբքlnul mecutʻeambkʻto load with riches
    ի մեծութիւն հասանելi mecutʻiwn hasanelto attain to dignity or honours
    կորուսանել զմեծութիւնս իւրkorusanel zmecutʻiwns iwrto lose one's fortune
    մերկանալ ի մեծությունթեանցmerkanal i mecutʻyuntʻeancʻto sacrifice one's fortune
    մեծութիւնդmecutʻiwndYour Grace
  4. (figuratively) capacity

Declension

[edit]
n-type
singular plural
nominative մեծութիւն (mecutʻiwn) մեծութիւնք (mecutʻiwnkʻ)
genitive մեծութեան (mecutʻean) մեծութեանց (mecutʻeancʻ)
dative մեծութեան (mecutʻean) մեծութեանց (mecutʻeancʻ)
accusative մեծութիւն (mecutʻiwn) մեծութիւնս (mecutʻiwns)
ablative մեծութենէ (mecutʻenē) մեծութեանց (mecutʻeancʻ)
instrumental մեծութեամբ (mecutʻeamb) մեծութեամբք (mecutʻeambkʻ)
locative մեծութեան (mecutʻean) մեծութիւնս (mecutʻiwns)

Descendants

[edit]
  • Armenian: մեծություն (mecutʻyun)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “մեծութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy