մաքառել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian մաքառել (makʻaṙel).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

մաքառել (makʻaṙel)

  1. (somewhat formal) to fight, to struggle, to clash
  2. (somewhat formal) to oppose, to withstand, to resist

Declension

[edit]

Conjugation

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative մաքառել (makʻaṙel)
dative մաքառելու (makʻaṙelu)
ablative մաքառելուց (makʻaṙelucʻ)
instrumental մաքառելով (makʻaṙelov)
locative մաքառելում (makʻaṙelum)
definite forms
nominative մաքառելը/մաքառելն (makʻaṙelə/makʻaṙeln)
dative մաքառելուն (makʻaṙelun)
1st person possessive forms (my)
nominative մաքառելս (makʻaṙels)
dative մաքառելուս (makʻaṙelus)
ablative մաքառելուցս (makʻaṙelucʻs)
instrumental մաքառելովս (makʻaṙelovs)
locative մաքառելումս (makʻaṙelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative մաքառելդ (makʻaṙeld)
dative մաքառելուդ (makʻaṙelud)
ablative մաքառելուցդ (makʻaṙelucʻd)
instrumental մաքառելովդ (makʻaṙelovd)
locative մաքառելումդ (makʻaṙelumd)

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

մաքառել (makʻaṙel)

  1. infinitive of մաքառիմ (makʻaṙim)

Declension

[edit]