մարթեմ
Appearance
Old Armenian
[edit]Alternative forms
[edit]- մարթանամ (martʻanam)
Etymology
[edit]From մարթ (martʻ).
Verb
[edit]մարթեմ • (martʻem) (aorist indicative մարթեցի)
- (transitive) to find means, to invent, to contrive, to find out
Conjugation
[edit]active
infinitive | մարթել (martʻel) | participle | մարթեցեալ, մարթեալ (martʻecʻeal, martʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մարթեցուցանեմ (martʻecʻucʻanem) | aorist stem | մարթեց- (martʻecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մարթեմ (martʻem) | մարթես (martʻes) | մարթէ (martʻē) | մարթեմք (martʻemkʻ) | մարթէք (martʻēkʻ) | մարթեն (martʻen) | |
imperfect | մարթէի, մարթեի* (martʻēi, martʻei*) | մարթէիր, մարթեիր* (martʻēir, martʻeir*) | մարթէր (martʻēr) | մարթէաք, մարթեաք* (martʻēakʻ, martʻeakʻ*) | մարթէիք, մարթեիք* (martʻēikʻ, martʻeikʻ*) | մարթէին, մարթեին* (martʻēin, martʻein*) | |
aorist | մարթեցի (martʻecʻi) | մարթեցեր (martʻecʻer) | մարթեաց (martʻeacʻ) | մարթեցաք (martʻecʻakʻ) | մարթեցէք, մարթեցիք (martʻecʻēkʻ, martʻecʻikʻ) | մարթեցին (martʻecʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մարթիցեմ (martʻicʻem) | մարթիցես (martʻicʻes) | մարթիցէ (martʻicʻē) | մարթիցեմք (martʻicʻemkʻ) | մարթիցէք (martʻicʻēkʻ) | մարթիցեն (martʻicʻen) | |
aorist | մարթեցից (martʻecʻicʻ) | մարթեսցես (martʻescʻes) | մարթեսցէ (martʻescʻē) | մարթեսցուք (martʻescʻukʻ) | մարթեսջիք (martʻesǰikʻ) | մարթեսցեն (martʻescʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մարթեա՛ (martʻeá) | — | — | մարթեցէ՛ք (martʻecʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | մարթեսջի՛ր (martʻesǰír) | — | — | մարթեսջի՛ք (martʻesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մարթեր (mí martʻer) | — | — | մի՛ մարթէք (mí martʻēkʻ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | մարթել, մարթիլ* (martʻel, martʻil*) | participle | մարթեցեալ, մարթեալ (martʻecʻeal, martʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մարթեցուցանեմ (martʻecʻucʻanem) | aorist stem | մարթեց- (martʻecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մարթիմ (martʻim) | մարթիս (martʻis) | մարթի (martʻi) | մարթիմք (martʻimkʻ) | մարթիք (martʻikʻ) | մարթին (martʻin) | |
imperfect | մարթէի (martʻēi) | մարթէիր (martʻēir) | մարթէր, մարթիւր (martʻēr, martʻiwr) | մարթէաք (martʻēakʻ) | մարթէիք (martʻēikʻ) | մարթէին (martʻēin) | |
aorist | մարթեցայ (martʻecʻay) | մարթեցար (martʻecʻar) | մարթեցաւ (martʻecʻaw) | մարթեցաք (martʻecʻakʻ) | մարթեցայք (martʻecʻaykʻ) | մարթեցան (martʻecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մարթիցիմ (martʻicʻim) | մարթիցիս (martʻicʻis) | մարթիցի (martʻicʻi) | մարթիցիմք (martʻicʻimkʻ) | մարթիցիք (martʻicʻikʻ) | մարթիցին (martʻicʻin) | |
aorist | մարթեցայց (martʻecʻaycʻ) | մարթեսցիս (martʻescʻis) | մարթեսցի (martʻescʻi) | մարթեսցուք (martʻescʻukʻ) | մարթեսջիք (martʻesǰikʻ) | մարթեսցին (martʻescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մարթեա՛ց (martʻeácʻ) | — | — | մարթեցարո՛ւք (martʻecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | մարթեսջի՛ր (martʻesǰír) | — | — | մարթեսջի՛ք (martʻesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մարթիր (mí martʻir) | — | — | մի՛ մարթիք (mí martʻikʻ) | — | |
*post-classical |
Alternative forms
[edit]- մարթանամ (martʻanam)
Verb
[edit]մարթեմ • (martʻem) (aorist indicative մարթացի)
- (intransitive) to be able, possible, to have the power, faculty or means
Conjugation
[edit]active
infinitive | մարթել (martʻel) | participle | մարթացեալ (martʻacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մարթացուցանեմ (martʻacʻucʻanem) | aorist stem | մարթաց- (martʻacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մարթեմ (martʻem) | մարթես (martʻes) | մարթէ (martʻē) | մարթեմք (martʻemkʻ) | մարթէք (martʻēkʻ) | մարթեն (martʻen) | |
imperfect | մարթէի, մարթեի* (martʻēi, martʻei*) | մարթէիր, մարթեիր* (martʻēir, martʻeir*) | մարթէր (martʻēr) | մարթէաք, մարթեաք* (martʻēakʻ, martʻeakʻ*) | մարթէիք, մարթեիք* (martʻēikʻ, martʻeikʻ*) | մարթէին, մարթեին* (martʻēin, martʻein*) | |
aorist | մարթացի (martʻacʻi) | մարթացեր (martʻacʻer) | մարթաց (martʻacʻ) | մարթացաք (martʻacʻakʻ) | մարթացէք, մարթացիք (martʻacʻēkʻ, martʻacʻikʻ) | մարթացին (martʻacʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մարթիցեմ (martʻicʻem) | մարթիցես (martʻicʻes) | մարթիցէ (martʻicʻē) | մարթիցեմք (martʻicʻemkʻ) | մարթիցէք (martʻicʻēkʻ) | մարթիցեն (martʻicʻen) | |
aorist | մարթացից (martʻacʻicʻ) | մարթասցես (martʻascʻes) | մարթասցէ (martʻascʻē) | մարթասցուք (martʻascʻukʻ) | մարթասջիք (martʻasǰikʻ) | մարթասցեն (martʻascʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մարթա՛ (martʻá) | — | — | մարթացէ՛ք (martʻacʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | մարթասջի՛ր (martʻasǰír) | — | — | մարթասջի՛ք (martʻasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մարթեր (mí martʻer) | — | — | մի՛ մարթէք (mí martʻēkʻ) | — | |
*rare note how the aorist stem is մարթաց- (martʻacʻ-) |
Descendants
[edit]- → Armenian: մարթել (martʻel) (learned)
References
[edit]- Abrahamyan, Ašot (1976) Grabari jeṙnark [A Handbook of Old Armenian][1] (in Armenian), 4th edition, Yerevan: Luys
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “մարթեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “մարթեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy