Jump to content

ճեմիմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From ճեմ (čem).

Verb

[edit]

ճեմիմ (čemim)

  1. (intransitive) to walk, to take a walk, to walk out

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive ճեմել, ճեմիլ* (čemel, čemil*) participle ճեմեցեալ, ճեմեալ (čemecʻeal, čemeal)
causative ճեմեցուցանեմ (čemecʻucʻanem) aorist stem ճեմեց- (čemecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present ճեմիմ (čemim) ճեմիս (čemis) ճեմի (čemi) ճեմիմք (čemimkʻ) ճեմիք (čemikʻ) ճեմին (čemin)
imperfect ճեմէի (čemēi) ճեմէիր (čemēir) ճեմէր, ճեմիւր (čemēr, čemiwr) ճեմէաք (čemēakʻ) ճեմէիք (čemēikʻ) ճեմէին (čemēin)
aorist ճեմեցայ (čemecʻay) ճեմեցար (čemecʻar) ճեմեցաւ (čemecʻaw) ճեմեցաք (čemecʻakʻ) ճեմեցայք (čemecʻaykʻ) ճեմեցան (čemecʻan)
subjunctive
present ճեմիցիմ (čemicʻim) ճեմիցիս (čemicʻis) ճեմիցի (čemicʻi) ճեմիցիմք (čemicʻimkʻ) ճեմիցիք (čemicʻikʻ) ճեմիցին (čemicʻin)
aorist ճեմեցայց (čemecʻaycʻ) ճեմեսցիս (čemescʻis) ճեմեսցի (čemescʻi) ճեմեսցուք (čemescʻukʻ) ճեմեսջիք (čemesǰikʻ) ճեմեսցին (čemescʻin)
imperatives
imperative ճեմեա՛ց (čemeácʻ) ճեմեցարո՛ւք (čemecʻarúkʻ)
cohortative ճեմեսջի՛ր (čemesǰír) ճեմեսջի՛ք (čemesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ ճեմիր (mí čemir) մի՛ ճեմիք (mí čemikʻ)
  • post-classical

Descendants

[edit]
  • Armenian: ճեմել (čemel) (learned)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ճեմիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy