Jump to content

հոլաթևեմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From *հոլ- (*hol-) + -ա- (-a-) +‎ թեւ (tʻew).

Verb

[edit]

հոլաթևեմ (holatʻewem)

  1. to stretch one’s arms

Conjugation

[edit]
active
infinitive հոլաթեւել (holatʻewel) participle հոլաթեւեցեալ, հոլաթեւեալ (holatʻewecʻeal, holatʻeweal)
causative aorist stem հոլաթեւեց- (holatʻewecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present հոլաթեւեմ (holatʻewem) հոլաթեւես (holatʻewes) հոլաթեւէ (holatʻewē) հոլաթեւեմք (holatʻewemkʻ) հոլաթեւէք (holatʻewēkʻ) հոլաթեւեն (holatʻewen)
imperfect հոլաթեւէի, հոլաթեւեի* (holatʻewēi, holatʻewei*) հոլաթեւէիր, հոլաթեւեիր* (holatʻewēir, holatʻeweir*) հոլաթեւէր (holatʻewēr) հոլաթեւէաք, հոլաթեւեաք* (holatʻewēakʻ, holatʻeweakʻ*) հոլաթեւէիք, հոլաթեւեիք* (holatʻewēikʻ, holatʻeweikʻ*) հոլաթեւէին, հոլաթեւեին* (holatʻewēin, holatʻewein*)
aorist հոլաթեւեցի (holatʻewecʻi) հոլաթեւեցեր (holatʻewecʻer) հոլաթեւեաց (holatʻeweacʻ) հոլաթեւեցաք (holatʻewecʻakʻ) հոլաթեւեցէք, հոլաթեւեցիք (holatʻewecʻēkʻ, holatʻewecʻikʻ) հոլաթեւեցին (holatʻewecʻin)
subjunctive
present հոլաթեւիցեմ (holatʻewicʻem) հոլաթեւիցես (holatʻewicʻes) հոլաթեւիցէ (holatʻewicʻē) հոլաթեւիցեմք (holatʻewicʻemkʻ) հոլաթեւիցէք (holatʻewicʻēkʻ) հոլաթեւիցեն (holatʻewicʻen)
aorist հոլաթեւեցից (holatʻewecʻicʻ) հոլաթեւեսցես (holatʻewescʻes) հոլաթեւեսցէ (holatʻewescʻē) հոլաթեւեսցուք (holatʻewescʻukʻ) հոլաթեւեսջիք (holatʻewesǰikʻ) հոլաթեւեսցեն (holatʻewescʻen)
imperatives
imperative հոլաթեւեա՛ (holatʻeweá) հոլաթեւեցէ՛ք (holatʻewecʻḗkʻ)
cohortative հոլաթեւեսջի՛ր (holatʻewesǰír) հոլաթեւեսջի՛ք (holatʻewesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ հոլաթեւեր (mí holatʻewer) մի՛ հոլաթեւէք (mí holatʻewēkʻ)
  • rare

Descendants

[edit]
  • Armenian: հոլաթեւել (holatʻewel)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “հոլաթևեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy