Jump to content

հարում

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From the root հար- (har-); see հարկանեմ (harkanem).

Verb

[edit]

հարում (harum)  (aorist indicative հարի)

  1. (transitive) to beat, to strike
    հարուլ զատամունսharul zatamunsto set the teeth on edge
    ձու հարուլju harulto beat eggs
  2. (transitive) to drive in, to thrust, to push; to toss, to shake, to agitate; to shoot (an arrow)
  3. (transitive) to play a drum

Conjugation

[edit]
active
infinitive հարուլ (harul) participle հարեալ (hareal)
causative aorist stem հար- (har-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present հարում (harum) հարուս (harus) հարու (haru) հարումք (harumkʻ) հարուք (harukʻ) հարուն (harun)
imperfect հարուի (harui) հարուիր (haruir) հարոյր (haroyr) հարուաք (haruakʻ) հարուիք (haruikʻ) հարուին (haruin)
aorist հարի (hari) հարեր (harer) եհար (ehar) հարաք (harakʻ) հարէք, հարիք (harēkʻ, harikʻ) հարին (harin)
subjunctive
present հարուցում (harucʻum) հարուցուս (harucʻus) հարուցու (harucʻu) հարուցումք (harucʻumkʻ) հարուցուք (harucʻukʻ) հարուցուն (harucʻun)
aorist հարից (haricʻ) հարցես (harcʻes) հարցէ (harcʻē) հարցուք (harcʻukʻ) հարջիք (harǰikʻ) հարցեն (harcʻen)
imperatives
imperative հա՛ր (hár) հարէ՛ք (harḗkʻ)
cohortative հարջի՛ր (harǰír) հարջի՛ք (harǰíkʻ)
prohibitive մի՛ հարուր (mí harur) մի՛ հարուք (mí harukʻ)
mediopassive
infinitive հարուլ (harul) participle հարեալ (hareal)
causative aorist stem հար- (har-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present հարում (harum) հարուս (harus) հարու (haru) հարումք (harumkʻ) հարուք (harukʻ) հարուն (harun)
imperfect հարուի (harui) հարուիր (haruir) հարոյր (haroyr) հարուաք (haruakʻ) հարուիք (haruikʻ) հարուին (haruin)
aorist հարայ (haray) հարար (harar) հարաւ (haraw) հարաք (harakʻ) հարայք (haraykʻ) հարան (haran)
subjunctive
present հարուցում (harucʻum) հարուցուս (harucʻus) հարուցու (harucʻu) հարուցումք (harucʻumkʻ) հարուցուք (harucʻukʻ) հարուցուն (harucʻun)
aorist հարայց (haraycʻ) հարցիս (harcʻis) հարցի (harcʻi) հարցուք (harcʻukʻ) հարջիք (harǰikʻ) հարցին (harcʻin)
imperatives
imperative հարի՛ր (harír) հարարո՛ւք (hararúkʻ)
cohortative հարջի՛ր (harǰír) հարջի՛ք (harǰíkʻ)
prohibitive մի՛ հարուր (mí harur) մի՛ հարուք (mí harukʻ)

Descendants

[edit]
  • Armenian: հարել (harel)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “հարում”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հար”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press