հաստուած
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From հաստեմ (hastem) + -ուած (-uac).
Noun
[edit]հաստուած • (hastuac)
- creature, created being
- construction, structure
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | հաստուած (hastuac) | հաստուածք (hastuackʻ) |
| genitive | հաստուածոյ (hastuacoy) | հաստուածոց (hastuacocʻ) |
| dative | հաստուածոյ (hastuacoy) | հաստուածոց (hastuacocʻ) |
| accusative | հաստուած (hastuac) | հաստուածս (hastuacs) |
| ablative | հաստուածոյ (hastuacoy) | հաստուածոց (hastuacocʻ) |
| instrumental | հաստուածով (hastuacov) | հաստուածովք (hastuacovkʻ) |
| locative | հաստուած (hastuac) | հաստուածս (hastuacs) |
the genitive can be հաստուածի (hastuaci)
Descendants
[edit]- Armenian: հաստված (hastvac)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “հաստուած”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հաստուած”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy