Jump to content

հանգնում

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

*հանգ (*hang) +‎ -ն- (-n-)

Verb

[edit]

հանգնում (hangnum)

  1. Alternative form of հանգչիմ (hangčʻim)

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive հանգնուլ (hangnul) participle հանգուցեալ (hangucʻeal)
causative հանգուցանեմ (hangucʻanem) aorist stem հանգե- (hange-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present հանգնում (hangnum) հանգնուս (hangnus) հանգնու (hangnu) հանգնումք (hangnumkʻ) հանգնուք (hangnukʻ) հանգնուն (hangnun)
imperfect հանգնուի (hangnui) հանգնուիր (hangnuir) հանգնոյր (hangnoyr) հանգնուաք (hangnuakʻ) հանգնուիք (hangnuikʻ) հանգնուին (hangnuin)
aorist հանգեայ (hangeay) հանգեար (hangear) հանգեաւ (hangeaw) հանգեաք (hangeakʻ) հանգեայք (hangeaykʻ) հանգեան (hangean)
subjunctive
present հանգնուցում (hangnucʻum) հանգնուցուս (hangnucʻus) հանգնուցու (hangnucʻu) հանգնուցումք (hangnucʻumkʻ) հանգնուցուք (hangnucʻukʻ) հանգնուցուն (hangnucʻun)
aorist հանգեայց (hangeaycʻ) հանգիցես (hangicʻes) հանգիցէ (hangicʻē) հանգիցուք (hangicʻukʻ) հանգիջիք (hangiǰikʻ) հանգիցեն (hangicʻen)
imperatives
imperative հանգի՛ր (hangír) հանգերո՛ւք (hangerúkʻ)
cohortative հանգիջի՛ր (hangiǰír) հանգիջի՛ք (hangiǰíkʻ)
prohibitive մի՛ հանգնուր (mí hangnur) մի՛ հանգնուք (mí hangnukʻ)

References

[edit]