հայթեմ

Old Armenian

Etymology

The origin is uncertain. According to Martirosyan, who develops J̌ahukyan's etymology, perhaps a denominative verb based on an otherwise unattested noun *հայթ (*haytʻ) inherited from a derivative of the root *sh₂ey- (“to bind”). See also հիանամ (hianam).

Verb

հայթեմ • (haytʻem)

(transitive) to attach, to adjust, to put together

Conjugation

active
		singular			plural
infinitive		հայթել (haytʻel)		participle	հայթեցեալ, հայթեալ (haytʻecʻeal, haytʻeal)
causative		—		aorist stem	հայթեց- (haytʻecʻ-)

		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative
	present	հայթեմ (haytʻem)	հայթես (haytʻes)	հայթէ (haytʻē)	հայթեմք (haytʻemkʻ)	հայթէք (haytʻēkʻ)	հայթեն (haytʻen)
	imperfect	հայթէի, հայթեի* (haytʻēi, haytʻei*)	հայթէիր, հայթեիր* (haytʻēir, haytʻeir*)	հայթէր (haytʻēr)	հայթէաք, հայթեաք* (haytʻēakʻ, haytʻeakʻ*)	հայթէիք, հայթեիք* (haytʻēikʻ, haytʻeikʻ*)	հայթէին, հայթեին* (haytʻēin, haytʻein*)
	aorist	հայթեցի (haytʻecʻi)	հայթեցեր (haytʻecʻer)	հայթեաց (haytʻeacʻ)	հայթեցաք (haytʻecʻakʻ)	հայթեցէք, հայթեցիք (haytʻecʻēkʻ, haytʻecʻikʻ)	հայթեցին (haytʻecʻin)
subjunctive
	present	հայթիցեմ (haytʻicʻem)	հայթիցես (haytʻicʻes)	հայթիցէ (haytʻicʻē)	հայթիցեմք (haytʻicʻemkʻ)	հայթիցէք (haytʻicʻēkʻ)	հայթիցեն (haytʻicʻen)
	aorist	հայթեցից (haytʻecʻicʻ)	հայթեսցես (haytʻescʻes)	հայթեսցէ (haytʻescʻē)	հայթեսցուք (haytʻescʻukʻ)	հայթեսջիք (haytʻesǰikʻ)	հայթեսցեն (haytʻescʻen)
imperatives
	imperative	—	հայթեա՛ (haytʻeá)	—	—	հայթեցէ՛ք (haytʻecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	հայթեսջի՛ր (haytʻesǰír)	—	—	հայթեսջի՛ք (haytʻesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ հայթեր (mí haytʻer)	—	—	մի՛ հայթէք (mí haytʻēkʻ)	—

rare

mediopassive
		singular			plural
infinitive		հայթել, հայթիլ* (haytʻel, haytʻil*)		participle	հայթեցեալ, հայթեալ (haytʻecʻeal, haytʻeal)
causative		—		aorist stem	հայթեց- (haytʻecʻ-)

		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative
	present	հայթիմ (haytʻim)	հայթիս (haytʻis)	հայթի (haytʻi)	հայթիմք (haytʻimkʻ)	հայթիք (haytʻikʻ)	հայթին (haytʻin)
	imperfect	հայթէի (haytʻēi)	հայթէիր (haytʻēir)	հայթէր, հայթիւր (haytʻēr, haytʻiwr)	հայթէաք (haytʻēakʻ)	հայթէիք (haytʻēikʻ)	հայթէին (haytʻēin)
	aorist	հայթեցայ (haytʻecʻay)	հայթեցար (haytʻecʻar)	հայթեցաւ (haytʻecʻaw)	հայթեցաք (haytʻecʻakʻ)	հայթեցայք (haytʻecʻaykʻ)	հայթեցան (haytʻecʻan)
subjunctive
	present	հայթիցիմ (haytʻicʻim)	հայթիցիս (haytʻicʻis)	հայթիցի (haytʻicʻi)	հայթիցիմք (haytʻicʻimkʻ)	հայթիցիք (haytʻicʻikʻ)	հայթիցին (haytʻicʻin)
	aorist	հայթեցայց (haytʻecʻaycʻ)	հայթեսցիս (haytʻescʻis)	հայթեսցի (haytʻescʻi)	հայթեսցուք (haytʻescʻukʻ)	հայթեսջիք (haytʻesǰikʻ)	հայթեսցին (haytʻescʻin)
imperatives
	imperative	—	հայթեա՛ց (haytʻeácʻ)	—	—	հայթեցարո՛ւք (haytʻecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	հայթեսջի՛ր (haytʻesǰír)	—	—	հայթեսջի՛ք (haytʻesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ հայթիր (mí haytʻir)	—	—	մի՛ հայթիք (mí haytʻikʻ)	—

post-classical

Derived terms

խայթայթանք (xaytʻaytʻankʻ)
խայթայթեմ (xaytʻaytʻem)
հաթայթանք (hatʻaytʻankʻ)
հայթայթամտեմ (haytʻaytʻamtem)
հայթայթամտիմ (haytʻaytʻamtim)
հայթայթանք (haytʻaytʻankʻ)
հայթայթեմ (haytʻaytʻem)
հայթհայթանք (haytʻhaytʻankʻ)
հայթհայթեմ (haytʻhaytʻem)
հայթհայթումն (haytʻhaytʻumn)
հեթեթ (hetʻetʻ)
հեթեթանք (hetʻetʻankʻ)

References

Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “հայթ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
J̌ahukyan, Geworg (1963) “Stugabanutʻyunner [Etymologies]”, in Patma-banasirakan handes [Historical-Philological Journal]‎^[1] (in Armenian), number 4, Yerevan: Academy Press, page 92
Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 385