համրել
Armenian
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Old Armenian համարիմ (hamarim). Doublet of համարել (hamarel).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /hɑmˈɾel/, [hɑmɾél]
- (Western Armenian) IPA(key): /hɑmˈɾel/, [hɑmɾél]
Verb
[edit]համրել • (hamrel)
- (chiefly Western Armenian) to count, to enumerate
Inflection
[edit]| infinitive | համրել (hamrel) | imperfective converb | համրում (hamrum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | համրվել (hamrvel) | simultaneous converb | համրելիս (hamrelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | համրել (hamrel) | ||||
| aorist stem | համր- (hamr-) | future converb I | համրելու (hamrelu) | ||||
| resultative participle | համրած (hamrac) | future converb II | համրելիք (hamrelikʻ) | ||||
| subject participle | համրող (hamroġ) | connegative converb | համրի (hamri) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | համրում եմ (hamrum em) | համրում ես (hamrum es) | համրում է (hamrum ē) | համրում ենք (hamrum enkʻ) | համրում եք (hamrum ekʻ) | համրում են (hamrum en) | |
| past imperfective | համրում էի (hamrum ēi) | համրում էիր (hamrum ēir) | համրում էր (hamrum ēr) | համրում էինք (hamrum ēinkʻ) | համրում էիք (hamrum ēikʻ) | համրում էին (hamrum ēin) | |
| future | համրելու եմ (hamrelu em) | համրելու ես (hamrelu es) | համրելու է (hamrelu ē) | համրելու ենք (hamrelu enkʻ) | համրելու եք (hamrelu ekʻ) | համրելու են (hamrelu en) | |
| past future | համրելու էի (hamrelu ēi) | համրելու էիր (hamrelu ēir) | համրելու էր (hamrelu ēr) | համրելու էինք (hamrelu ēinkʻ) | համրելու էիք (hamrelu ēikʻ) | համրելու էին (hamrelu ēin) | |
| present perfect | համրել եմ (hamrel em) | համրել ես (hamrel es) | համրել է (hamrel ē) | համրել ենք (hamrel enkʻ) | համրել եք (hamrel ekʻ) | համրել են (hamrel en) | |
| pluperfect | համրել էի (hamrel ēi) | համրել էիր (hamrel ēir) | համրել էր (hamrel ēr) | համրել էինք (hamrel ēinkʻ) | համրել էիք (hamrel ēikʻ) | համրել էին (hamrel ēin) | |
| aorist (past perfective) | համրեցի, համրի* (hamrecʻi, hamri*) | համրեցիր, համրիր* (hamrecʻir, hamrir*) | համրեց (hamrecʻ) | համրեցինք, համրինք* (hamrecʻinkʻ, hamrinkʻ*) | համրեցիք, համրիք* (hamrecʻikʻ, hamrikʻ*) | համրեցին, համրին* (hamrecʻin, hamrin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | համրեմ (hamrem) | համրես (hamres) | համրի (hamri) | համրենք (hamrenkʻ) | համրեք (hamrekʻ) | համրեն (hamren) | |
| past | համրեի (hamrei) | համրեիր (hamreir) | համրեր (hamrer) | համրեինք (hamreinkʻ) | համրեիք (hamreikʻ) | համրեին (hamrein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կհամրեմ (khamrem) | կհամրես (khamres) | կհամրի (khamri) | կհամրենք (khamrenkʻ) | կհամրեք (khamrekʻ) | կհամրեն (khamren) | |
| past | կհամրեի (khamrei) | կհամրեիր (khamreir) | կհամրեր (khamrer) | կհամրեինք (khamreinkʻ) | կհամրեիք (khamreikʻ) | կհամրեին (khamrein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | համրի՛ր, համրի՛* (hamrír, hamrí*) | — | — | համրե՛ք, համրեցե՛ք** (hamrékʻ, hamrecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չհամրել (čʻhamrel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չհամրած (čʻhamrac) | ||||||
| subject participle | չհամրող (čʻhamroġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ համրում (čʻem hamrum) | չես համրում (čʻes hamrum) | չի համրում (čʻi hamrum) | չենք համրում (čʻenkʻ hamrum) | չեք համրում (čʻekʻ hamrum) | չեն համրում (čʻen hamrum) | |
| past imperfective | չէի համրում (čʻēi hamrum) | չէիր համրում (čʻēir hamrum) | չէր համրում (čʻēr hamrum) | չէինք համրում (čʻēinkʻ hamrum) | չէիք համրում (čʻēikʻ hamrum) | չէին համրում (čʻēin hamrum) | |
| future | չեմ համրելու (čʻem hamrelu) | չես համրելու (čʻes hamrelu) | չի համրելու (čʻi hamrelu) | չենք համրելու (čʻenkʻ hamrelu) | չեք համրելու (čʻekʻ hamrelu) | չեն համրելու (čʻen hamrelu) | |
| past future | չէի համրելու (čʻēi hamrelu) | չէիր համրելու (čʻēir hamrelu) | չէր համրելու (čʻēr hamrelu) | չէինք համրելու (čʻēinkʻ hamrelu) | չէիք համրելու (čʻēikʻ hamrelu) | չէին համրելու (čʻēin hamrelu) | |
| present perfect | չեմ համրել (čʻem hamrel) | չես համրել (čʻes hamrel) | չի համրել (čʻi hamrel) | չենք համրել (čʻenkʻ hamrel) | չեք համրել (čʻekʻ hamrel) | չեն համրել (čʻen hamrel) | |
| pluperfect | չէի համրել (čʻēi hamrel) | չէիր համրել (čʻēir hamrel) | չէր համրել (čʻēr hamrel) | չէինք համրել (čʻēinkʻ hamrel) | չէիք համրել (čʻēikʻ hamrel) | չէին համրել (čʻēin hamrel) | |
| aorist (past perfective) | չհամրեցի, չհամրի* (čʻhamrecʻi, čʻhamri*) | չհամրեցիր, չհամրիր* (čʻhamrecʻir, čʻhamrir*) | չհամրեց (čʻhamrecʻ) | չհամրեցինք, չհամրինք* (čʻhamrecʻinkʻ, čʻhamrinkʻ*) | չհամրեցիք, չհամրիք* (čʻhamrecʻikʻ, čʻhamrikʻ*) | չհամրեցին, չհամրին* (čʻhamrecʻin, čʻhamrin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չհամրեմ (čʻhamrem) | չհամրես (čʻhamres) | չհամրի (čʻhamri) | չհամրենք (čʻhamrenkʻ) | չհամրեք (čʻhamrekʻ) | չհամրեն (čʻhamren) | |
| past | չհամրեի (čʻhamrei) | չհամրեիր (čʻhamreir) | չհամրեր (čʻhamrer) | չհամրեինք (čʻhamreinkʻ) | չհամրեիք (čʻhamreikʻ) | չհամրեին (čʻhamrein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ համրի (čʻem hamri) | չես համրի (čʻes hamri) | չի համրի (čʻi hamri) | չենք համրի (čʻenkʻ hamri) | չեք համրի (čʻekʻ hamri) | չեն համրի (čʻen hamri) | |
| past | չէի համրի (čʻēi hamri) | չէիր համրի (čʻēir hamri) | չէր համրի (čʻēr hamri) | չէինք համրի (čʻēinkʻ hamri) | չէիք համրի (čʻēikʻ hamri) | չէին համրի (čʻēin hamri) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ համրիր, մի՛ համրի* (mí hamrir, mí hamri*) | — | — | մի՛ համրեք, մի՛ համրեցեք** (mí hamrekʻ, mí hamrecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | համրել (hamrel) | |||
| dative | համրելու (hamrelu) | |||
| ablative | համրելուց (hamrelucʻ) | |||
| instrumental | համրելով (hamrelov) | |||
| locative | համրելում (hamrelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | համրելը/համրելն (hamrelə/hamreln) | |||
| dative | համրելուն (hamrelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | համրելս (hamrels) | |||
| dative | համրելուս (hamrelus) | |||
| ablative | համրելուցս (hamrelucʻs) | |||
| instrumental | համրելովս (hamrelovs) | |||
| locative | համրելումս (hamrelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | համրելդ (hamreld) | |||
| dative | համրելուդ (hamrelud) | |||
| ablative | համրելուցդ (hamrelucʻd) | |||
| instrumental | համրելովդ (hamrelovd) | |||
| locative | համրելումդ (hamrelumd) | |||
plain -el conjugation (Western Armenian)
| infinitive | համրել (hamrel) | evidential participle | համրեր (hamrer) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | համրուիլ (hamruil) | future converb 1 | համրելու (hamrelu) | ||||
| causative | — | future converb 2 | համրելիք (hamrelikʻ) | ||||
| aorist stem | համր- (hamr-) | connegative converb (present) | համրեր (hamrer) | ||||
| resultative participle | համրած (hamrac) | connegative converb (past imperfect) | համրեր (hamrer) | ||||
| subject participle | համրող (hamroġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | կը համրեմ (kə hamrem) | կը համրես (kə hamres) | կը համրէ (kə hamrē) | կը համրենք (kə hamrenkʻ) | կը համրէք (kə hamrēkʻ) | կը համրեն (kə hamren) | |
| past imperfective | կը համրէի (kə hamrēi) | կը համրէիր (kə hamrēir) | կը համրէր (kə hamrēr) | կը համրէինք (kə hamrēinkʻ) | կը համրէիք (kə hamrēikʻ) | կը համրէին (kə hamrēin) | |
| future | պիտի համրեմ (piti hamrem) | պիտի համրես (piti hamres) | պիտի համրէ (piti hamrē) | պիտի համրենք (piti hamrenkʻ) | պիտի համրէք (piti hamrēkʻ) | պիտի համրեն (piti hamren) | |
| past future | պիտի համրէի (piti hamrēi) | պիտի համրէիր (piti hamrēir) | պիտի համրէր (piti hamrēr) | պիտի համրէինք (piti hamrēinkʻ) | պիտի համրէիք (piti hamrēikʻ) | պիտի համրէին (piti hamrēin) | |
| present perfect (non-evidential) | համրած եմ (hamrac em) | համրած ես (hamrac es) | համրած է (hamrac ē) | համրած ենք (hamrac enkʻ) | համրած էք (hamrac ēkʻ) | համրած են (hamrac en) | |
| pluperfect (non-evidential) | համրած էի (hamrac ēi) | համրած էիր (hamrac ēir) | համրած էր (hamrac ēr) | համրած էինք (hamrac ēinkʻ) | համրած էիք (hamrac ēikʻ) | համրած էին (hamrac ēin) | |
| present perfect (evidential) | համրեր եմ (hamrer em) | համրեր ես (hamrer es) | համրեր է (hamrer ē) | համրեր ենք (hamrer enkʻ) | համրեր էք (hamrer ēkʻ) | համրեր են (hamrer en) | |
| pluperfect (evidential) | համրեր էի (hamrer ēi) | համրեր էիր (hamrer ēir) | համրեր էր (hamrer ēr) | համրեր էինք (hamrer ēinkʻ) | համրեր էիք (hamrer ēikʻ) | համրեր էին (hamrer ēin) | |
| aorist (past perfective) | համրեցի (hamrecʻi) | համրեցիր (hamrecʻir) | համրեց (hamrecʻ) | համրեցինք (hamrecʻinkʻ) | համրեցիք (hamrecʻikʻ) | համրեցին (hamrecʻin) | |
| subjunctive | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | համրեմ (hamrem) | համրես (hamres) | համրէ (hamrē) | համրենք (hamrenkʻ) | համրէք (hamrēkʻ) | համրեն (hamren) | |
| past | համրէի (hamrēi) | համրէիր (hamrēir) | համրէր (hamrēr) | համրէինք (hamrēinkʻ) | համրէիք (hamrēikʻ) | համրէին (hamrēin) | |
| imperative | — | (դուն) | — | — | (դուք) | — | |
| — | համրէ՛ (hamrḗ) | — | — | համրեցէ՛ք (hamrecʻḗkʻ) | — | ||
| *colloquial | |||||||
plain -el negative conjugation (Western Armenian)
| infinitive | չհամրել (čʻhamrel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չհամրած (čʻhamrac) | ||||||
| subject participle | չհամրող (čʻhamroġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | չեմ համրեր (čʻem hamrer) | չես համրեր (čʻes hamrer) | չի համրեր (čʻi hamrer) | չենք համրեր (čʻenkʻ hamrer) | չէք համրեր (čʻēkʻ hamrer) | չեն համրեր (čʻen hamrer) | |
| past imperfective | չէի համրեր (čʻēi hamrer) | չէիր համրեր (čʻēir hamrer) | չէր համրեր (čʻēr hamrer) | չէինք համրեր (čʻēinkʻ hamrer) | չէիք համրեր (čʻēikʻ hamrer) | չէին համրեր (čʻēin hamrer) | |
| future | պիտի չհամրեմ (piti čʻhamrem) | պիտի չհամրես (piti čʻhamres) | պիտի չհամրէ (piti čʻhamrē) | պիտի չհամրենք (piti čʻhamrenkʻ) | պիտի չհամրէք (piti čʻhamrēkʻ) | պիտի չհամրեն (piti čʻhamren) | |
| past future | պիտի չհամրէի (piti čʻhamrēi) | պիտի չհամրէիր (piti čʻhamrēir) | պիտի չհամրէր (piti čʻhamrēr) | պիտի չհամրէինք (piti čʻhamrēinkʻ) | պիտի չհամրէիք (piti čʻhamrēikʻ) | պիտի չհամրէին (piti čʻhamrēin) | |
| present perfect (non-evidential) | չեմ համրած (čʻem hamrac) | չես համրած (čʻes hamrac) | չէ համրած (čʻē hamrac) | չենք համրած (čʻenkʻ hamrac) | չէք համրած (čʻēkʻ hamrac) | չեն համրած (čʻen hamrac) | |
| pluperfect (non-evidential) | չէի համրած (čʻēi hamrac) | չէիր համրած (čʻēir hamrac) | չէր համրած (čʻēr hamrac) | չէինք համրած (čʻēinkʻ hamrac) | չէիք համրած (čʻēikʻ hamrac) | չէին համրած (čʻēin hamrac) | |
| present perfect (evidential) | չեմ համրեր (čʻem hamrer) | չես համրեր (čʻes hamrer) | չէ համրեր (čʻē hamrer) | չենք համրեր (čʻenkʻ hamrer) | չէք համրեր (čʻēkʻ hamrer) | չեն համրեր (čʻen hamrer) | |
| pluperfect (evidential) | չէի համրեր (čʻēi hamrer) | չէիր համրեր (čʻēir hamrer) | չէր համրեր (čʻēr hamrer) | չէինք համրեր (čʻēinkʻ hamrer) | չէիք համրեր (čʻēikʻ hamrer) | չէին համրեր (čʻēin hamrer) | |
| aorist (past perfective) | չհամրեցի (čʻhamrecʻi) | չհամրեցիր (čʻhamrecʻir) | չհամրեց (čʻhamrecʻ) | չհամրեցինք (čʻhamrecʻinkʻ) | չհամրեցիք (čʻhamrecʻikʻ) | չհամրեցին (čʻhamrecʻin) | |
| subjunctive | ես | դուն | ան | մենք | դուք | անոնք | |
| present | չհամրեմ (čʻhamrem) | չհամրես (čʻhamres) | չհամրէ (čʻhamrē) | չհամրենք (čʻhamrenkʻ) | չհամրէք (čʻhamrēkʻ) | չհամրեն (čʻhamren) | |
| past | չհամրէի (čʻhamrēi) | չհամրէիր (čʻhamrēir) | չհամրէր (čʻhamrēr) | չհամրէինք (čʻhamrēinkʻ) | չհամրէիք (čʻhamrēikʻ) | չհամրէին (čʻhamrēin) | |
| imperative | — | (դուն) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ համրեր (mí hamrer) | — | — | մի՛ համրէք (mí hamrēkʻ) | — | ||
| *colloquial | |||||||
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | համրել (hamrel) | |||
| dative | համրելու (hamrelu) | |||
| ablative | համրելէ (hamrelē) | |||
| instrumental | համրելով (hamrelov) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | համրելը/համրելն (hamrelə/hamreln) | |||
| dative | համրելուն (hamrelun) | |||
| ablative | համրելէն (hamrelēn) | |||
| instrumental | համրելովը/համրելովն (hamrelovə/hamrelovn) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | համրելս (hamrels) | |||
| dative | համրելուս (hamrelus) | |||
| ablative | համրելէս (hamrelēs) | |||
| instrumental | համրելովս (hamrelovs) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | համրելդ (hamreld) | |||
| dative | համրելուդ (hamrelud) | |||
| ablative | համրելէդ (hamrelēd) | |||
| instrumental | համրելովդ (hamrelovd) | |||
Derived terms
[edit]- համրիչ (hamričʻ)