Jump to content

կոչում

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

Semi-learned borrowing from Old Armenian կոչումն (kočʻumn).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

կոչում (kočʻum)

  1. rank, title, status, degree
  2. vocation, calling; mission
  3. destination, purpose, predestination
  4. (archaic) class, social class

Declension

[edit]
n-type/i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կոչում (kočʻum) կոչումներ (kočʻumner)
dative կոչման, կոչումի (kočʻman, kočʻumi) կոչումների (kočʻumneri)
ablative կոչումից (kočʻumicʻ) կոչումներից (kočʻumnericʻ)
instrumental կոչմամբ, կոչումով (kočʻmamb, kočʻumov) կոչումներով (kočʻumnerov)
locative կոչումում* (kočʻumum*) կոչումներում (kočʻumnerum)
definite forms
nominative կոչումը/կոչումն (kočʻumə/kočʻumn) կոչումները/կոչումներն (kočʻumnerə/kočʻumnern)
dative կոչմանը/կոչմանն, կոչումին (kočʻmanə/kočʻmann, kočʻumin) կոչումներին (kočʻumnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կոչումս (kočʻums) կոչումներս (kočʻumners)
dative կոչմանս/կոչումիս (kočʻmans/kočʻumis) կոչումներիս (kočʻumneris)
ablative կոչումիցս (kočʻumicʻs) կոչումներիցս (kočʻumnericʻs)
instrumental կոչումովս (kočʻumovs) կոչումներովս (kočʻumnerovs)
locative կոչումումս* (kočʻumums*) կոչումներումս (kočʻumnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կոչումդ (kočʻumd) կոչումներդ (kočʻumnerd)
dative կոչմանդ/կոչումիդ (kočʻmand/kočʻumid) կոչումներիդ (kočʻumnerid)
ablative կոչումիցդ (kočʻumicʻd) կոչումներիցդ (kočʻumnericʻd)
instrumental կոչումովդ (kočʻumovd) կոչումներովդ (kočʻumnerovd)
locative կոչումումդ* (kočʻumumd*) կոչումներումդ (kočʻumnerumd)

*the singular locative is seldom used

[edit]