կոչեցյալ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian կոչեցեալ (kočʻecʻeal), the participle of կոչեմ (kočʻem).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

կոչեցյալ (kočʻecʻyal)

  1. (derogatory) so-called
  2. (archaic) called, invited

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կոչեցյալ (kočʻecʻyal) կոչեցյալներ (kočʻecʻyalner)
dative կոչեցյալի (kočʻecʻyali) կոչեցյալների (kočʻecʻyalneri)
ablative կոչեցյալից (kočʻecʻyalicʻ) կոչեցյալներից (kočʻecʻyalnericʻ)
instrumental կոչեցյալով (kočʻecʻyalov) կոչեցյալներով (kočʻecʻyalnerov)
locative կոչեցյալում (kočʻecʻyalum) կոչեցյալներում (kočʻecʻyalnerum)
definite forms
nominative կոչեցյալը/կոչեցյալն (kočʻecʻyalə/kočʻecʻyaln) կոչեցյալները/կոչեցյալներն (kočʻecʻyalnerə/kočʻecʻyalnern)
dative կոչեցյալին (kočʻecʻyalin) կոչեցյալներին (kočʻecʻyalnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative կոչեցյալս (kočʻecʻyals) կոչեցյալներս (kočʻecʻyalners)
dative կոչեցյալիս (kočʻecʻyalis) կոչեցյալներիս (kočʻecʻyalneris)
ablative կոչեցյալիցս (kočʻecʻyalicʻs) կոչեցյալներիցս (kočʻecʻyalnericʻs)
instrumental կոչեցյալովս (kočʻecʻyalovs) կոչեցյալներովս (kočʻecʻyalnerovs)
locative կոչեցյալումս (kočʻecʻyalums) կոչեցյալներումս (kočʻecʻyalnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կոչեցյալդ (kočʻecʻyald) կոչեցյալներդ (kočʻecʻyalnerd)
dative կոչեցյալիդ (kočʻecʻyalid) կոչեցյալներիդ (kočʻecʻyalnerid)
ablative կոչեցյալիցդ (kočʻecʻyalicʻd) կոչեցյալներիցդ (kočʻecʻyalnericʻd)
instrumental կոչեցյալովդ (kočʻecʻyalovd) կոչեցյալներովդ (kočʻecʻyalnerovd)
locative կոչեցյալումդ (kočʻecʻyalumd) կոչեցյալներումդ (kočʻecʻyalnerumd)