կոճկել
Armenian
[edit]Etymology
[edit]A dialectal word that has been adopted in the literary language. Denominal verb of կոճակ (kočak, “button”).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /kot͡ʃˈkel/, [kot͡ʃkél]
- (Western Armenian) IPA(key): /ɡod͡ʒˈɡel/, [ɡod͡ʒɡél]
Verb
[edit]կոճկել • (kočkel)
- to button
Inflection
[edit]| infinitive | կոճկել (kočkel) | imperfective converb | կոճկում (kočkum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | կոճկվել (kočkvel) | simultaneous converb | կոճկելիս (kočkelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | կոճկել (kočkel) | ||||
| aorist stem | կոճկ- (kočk-) | future converb I | կոճկելու (kočkelu) | ||||
| resultative participle | կոճկած (kočkac) | future converb II | կոճկելիք (kočkelikʻ) | ||||
| subject participle | կոճկող (kočkoġ) | connegative converb | կոճկի (kočki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | կոճկում եմ (kočkum em) | կոճկում ես (kočkum es) | կոճկում է (kočkum ē) | կոճկում ենք (kočkum enkʻ) | կոճկում եք (kočkum ekʻ) | կոճկում են (kočkum en) | |
| past imperfective | կոճկում էի (kočkum ēi) | կոճկում էիր (kočkum ēir) | կոճկում էր (kočkum ēr) | կոճկում էինք (kočkum ēinkʻ) | կոճկում էիք (kočkum ēikʻ) | կոճկում էին (kočkum ēin) | |
| future | կոճկելու եմ (kočkelu em) | կոճկելու ես (kočkelu es) | կոճկելու է (kočkelu ē) | կոճկելու ենք (kočkelu enkʻ) | կոճկելու եք (kočkelu ekʻ) | կոճկելու են (kočkelu en) | |
| past future | կոճկելու էի (kočkelu ēi) | կոճկելու էիր (kočkelu ēir) | կոճկելու էր (kočkelu ēr) | կոճկելու էինք (kočkelu ēinkʻ) | կոճկելու էիք (kočkelu ēikʻ) | կոճկելու էին (kočkelu ēin) | |
| present perfect | կոճկել եմ (kočkel em) | կոճկել ես (kočkel es) | կոճկել է (kočkel ē) | կոճկել ենք (kočkel enkʻ) | կոճկել եք (kočkel ekʻ) | կոճկել են (kočkel en) | |
| pluperfect | կոճկել էի (kočkel ēi) | կոճկել էիր (kočkel ēir) | կոճկել էր (kočkel ēr) | կոճկել էինք (kočkel ēinkʻ) | կոճկել էիք (kočkel ēikʻ) | կոճկել էին (kočkel ēin) | |
| aorist (past perfective) | կոճկեցի, կոճկի* (kočkecʻi, kočki*) | կոճկեցիր, կոճկիր* (kočkecʻir, kočkir*) | կոճկեց (kočkecʻ) | կոճկեցինք, կոճկինք* (kočkecʻinkʻ, kočkinkʻ*) | կոճկեցիք, կոճկիք* (kočkecʻikʻ, kočkikʻ*) | կոճկեցին, կոճկին* (kočkecʻin, kočkin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | կոճկեմ (kočkem) | կոճկես (kočkes) | կոճկի (kočki) | կոճկենք (kočkenkʻ) | կոճկեք (kočkekʻ) | կոճկեն (kočken) | |
| past | կոճկեի (kočkei) | կոճկեիր (kočkeir) | կոճկեր (kočker) | կոճկեինք (kočkeinkʻ) | կոճկեիք (kočkeikʻ) | կոճկեին (kočkein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կկոճկեմ (kkočkem) | կկոճկես (kkočkes) | կկոճկի (kkočki) | կկոճկենք (kkočkenkʻ) | կկոճկեք (kkočkekʻ) | կկոճկեն (kkočken) | |
| past | կկոճկեի (kkočkei) | կկոճկեիր (kkočkeir) | կկոճկեր (kkočker) | կկոճկեինք (kkočkeinkʻ) | կկոճկեիք (kkočkeikʻ) | կկոճկեին (kkočkein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | կոճկի՛ր, կոճկի՛* (kočkír, kočkí*) | — | — | կոճկե՛ք, կոճկեցե՛ք** (kočkékʻ, kočkecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չկոճկել (čʻkočkel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չկոճկած (čʻkočkac) | ||||||
| subject participle | չկոճկող (čʻkočkoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ կոճկում (čʻem kočkum) | չես կոճկում (čʻes kočkum) | չի կոճկում (čʻi kočkum) | չենք կոճկում (čʻenkʻ kočkum) | չեք կոճկում (čʻekʻ kočkum) | չեն կոճկում (čʻen kočkum) | |
| past imperfective | չէի կոճկում (čʻēi kočkum) | չէիր կոճկում (čʻēir kočkum) | չէր կոճկում (čʻēr kočkum) | չէինք կոճկում (čʻēinkʻ kočkum) | չէիք կոճկում (čʻēikʻ kočkum) | չէին կոճկում (čʻēin kočkum) | |
| future | չեմ կոճկելու (čʻem kočkelu) | չես կոճկելու (čʻes kočkelu) | չի կոճկելու (čʻi kočkelu) | չենք կոճկելու (čʻenkʻ kočkelu) | չեք կոճկելու (čʻekʻ kočkelu) | չեն կոճկելու (čʻen kočkelu) | |
| past future | չէի կոճկելու (čʻēi kočkelu) | չէիր կոճկելու (čʻēir kočkelu) | չէր կոճկելու (čʻēr kočkelu) | չէինք կոճկելու (čʻēinkʻ kočkelu) | չէիք կոճկելու (čʻēikʻ kočkelu) | չէին կոճկելու (čʻēin kočkelu) | |
| present perfect | չեմ կոճկել (čʻem kočkel) | չես կոճկել (čʻes kočkel) | չի կոճկել (čʻi kočkel) | չենք կոճկել (čʻenkʻ kočkel) | չեք կոճկել (čʻekʻ kočkel) | չեն կոճկել (čʻen kočkel) | |
| pluperfect | չէի կոճկել (čʻēi kočkel) | չէիր կոճկել (čʻēir kočkel) | չէր կոճկել (čʻēr kočkel) | չէինք կոճկել (čʻēinkʻ kočkel) | չէիք կոճկել (čʻēikʻ kočkel) | չէին կոճկել (čʻēin kočkel) | |
| aorist (past perfective) | չկոճկեցի, չկոճկի* (čʻkočkecʻi, čʻkočki*) | չկոճկեցիր, չկոճկիր* (čʻkočkecʻir, čʻkočkir*) | չկոճկեց (čʻkočkecʻ) | չկոճկեցինք, չկոճկինք* (čʻkočkecʻinkʻ, čʻkočkinkʻ*) | չկոճկեցիք, չկոճկիք* (čʻkočkecʻikʻ, čʻkočkikʻ*) | չկոճկեցին, չկոճկին* (čʻkočkecʻin, čʻkočkin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չկոճկեմ (čʻkočkem) | չկոճկես (čʻkočkes) | չկոճկի (čʻkočki) | չկոճկենք (čʻkočkenkʻ) | չկոճկեք (čʻkočkekʻ) | չկոճկեն (čʻkočken) | |
| past | չկոճկեի (čʻkočkei) | չկոճկեիր (čʻkočkeir) | չկոճկեր (čʻkočker) | չկոճկեինք (čʻkočkeinkʻ) | չկոճկեիք (čʻkočkeikʻ) | չկոճկեին (čʻkočkein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ կոճկի (čʻem kočki) | չես կոճկի (čʻes kočki) | չի կոճկի (čʻi kočki) | չենք կոճկի (čʻenkʻ kočki) | չեք կոճկի (čʻekʻ kočki) | չեն կոճկի (čʻen kočki) | |
| past | չէի կոճկի (čʻēi kočki) | չէիր կոճկի (čʻēir kočki) | չէր կոճկի (čʻēr kočki) | չէինք կոճկի (čʻēinkʻ kočki) | չէիք կոճկի (čʻēikʻ kočki) | չէին կոճկի (čʻēin kočki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ կոճկիր, մի՛ կոճկի* (mí kočkir, mí kočki*) | — | — | մի՛ կոճկեք, մի՛ կոճկեցեք** (mí kočkekʻ, mí kočkecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | կոճկել (kočkel) | |||
| dative | կոճկելու (kočkelu) | |||
| ablative | կոճկելուց (kočkelucʻ) | |||
| instrumental | կոճկելով (kočkelov) | |||
| locative | կոճկելում (kočkelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | կոճկելը/կոճկելն (kočkelə/kočkeln) | |||
| dative | կոճկելուն (kočkelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | կոճկելս (kočkels) | |||
| dative | կոճկելուս (kočkelus) | |||
| ablative | կոճկելուցս (kočkelucʻs) | |||
| instrumental | կոճկելովս (kočkelovs) | |||
| locative | կոճկելումս (kočkelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | կոճկելդ (kočkeld) | |||
| dative | կոճկելուդ (kočkelud) | |||
| ablative | կոճկելուցդ (kočkelucʻd) | |||
| instrumental | կոճկելովդ (kočkelovd) | |||
| locative | կոճկելումդ (kočkelumd) | |||