կատակել
Armenian
[edit]Etymology
[edit]From Old Armenian կատակեմ (katakem).
Pronunciation
[edit]- (Eastern Armenian) IPA(key): /kɑtɑˈkel/, [kɑtɑkél]
- (Western Armenian) IPA(key): /ɡɑdɑˈɡel/, [ɡɑdɑɡél]
- Hyphenation: կա‧տա‧կել
Verb
[edit]կատակել • (katakel)
- to joke (to tell jokes)
- (archaic) to ridicule, to mock
- to disregard, to scoff (to ignore or not take seriously)
Inflection
[edit]| infinitive | կատակել (katakel) | imperfective converb | կատակում (katakum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | — | simultaneous converb | կատակելիս (katakelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | կատակել (katakel) | ||||
| aorist stem | կատակ- (katak-) | future converb I | կատակելու (katakelu) | ||||
| resultative participle | կատակած (katakac) | future converb II | կատակելիք (katakelikʻ) | ||||
| subject participle | կատակող (katakoġ) | connegative converb | կատակի (kataki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | կատակում եմ (katakum em) | կատակում ես (katakum es) | կատակում է (katakum ē) | կատակում ենք (katakum enkʻ) | կատակում եք (katakum ekʻ) | կատակում են (katakum en) | |
| past imperfective | կատակում էի (katakum ēi) | կատակում էիր (katakum ēir) | կատակում էր (katakum ēr) | կատակում էինք (katakum ēinkʻ) | կատակում էիք (katakum ēikʻ) | կատակում էին (katakum ēin) | |
| future | կատակելու եմ (katakelu em) | կատակելու ես (katakelu es) | կատակելու է (katakelu ē) | կատակելու ենք (katakelu enkʻ) | կատակելու եք (katakelu ekʻ) | կատակելու են (katakelu en) | |
| past future | կատակելու էի (katakelu ēi) | կատակելու էիր (katakelu ēir) | կատակելու էր (katakelu ēr) | կատակելու էինք (katakelu ēinkʻ) | կատակելու էիք (katakelu ēikʻ) | կատակելու էին (katakelu ēin) | |
| present perfect | կատակել եմ (katakel em) | կատակել ես (katakel es) | կատակել է (katakel ē) | կատակել ենք (katakel enkʻ) | կատակել եք (katakel ekʻ) | կատակել են (katakel en) | |
| pluperfect | կատակել էի (katakel ēi) | կատակել էիր (katakel ēir) | կատակել էր (katakel ēr) | կատակել էինք (katakel ēinkʻ) | կատակել էիք (katakel ēikʻ) | կատակել էին (katakel ēin) | |
| aorist (past perfective) | կատակեցի, կատակի* (katakecʻi, kataki*) | կատակեցիր, կատակիր* (katakecʻir, katakir*) | կատակեց (katakecʻ) | կատակեցինք, կատակինք* (katakecʻinkʻ, katakinkʻ*) | կատակեցիք, կատակիք* (katakecʻikʻ, katakikʻ*) | կատակեցին, կատակին* (katakecʻin, katakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | կատակեմ (katakem) | կատակես (katakes) | կատակի (kataki) | կատակենք (katakenkʻ) | կատակեք (katakekʻ) | կատակեն (kataken) | |
| past | կատակեի (katakei) | կատակեիր (katakeir) | կատակեր (kataker) | կատակեինք (katakeinkʻ) | կատակեիք (katakeikʻ) | կատակեին (katakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կկատակեմ (kkatakem) | կկատակես (kkatakes) | կկատակի (kkataki) | կկատակենք (kkatakenkʻ) | կկատակեք (kkatakekʻ) | կկատակեն (kkataken) | |
| past | կկատակեի (kkatakei) | կկատակեիր (kkatakeir) | կկատակեր (kkataker) | կկատակեինք (kkatakeinkʻ) | կկատակեիք (kkatakeikʻ) | կկատակեին (kkatakein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | կատակի՛ր, կատակի՛* (katakír, katakí*) | — | — | կատակե՛ք, կատակեցե՛ք** (katakékʻ, katakecʻékʻ**) | |||
*colloquial **dated
| infinitive | չկատակել (čʻkatakel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չկատակած (čʻkatakac) | ||||||
| subject participle | չկատակող (čʻkatakoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ կատակում (čʻem katakum) | չես կատակում (čʻes katakum) | չի կատակում (čʻi katakum) | չենք կատակում (čʻenkʻ katakum) | չեք կատակում (čʻekʻ katakum) | չեն կատակում (čʻen katakum) | |
| past imperfective | չէի կատակում (čʻēi katakum) | չէիր կատակում (čʻēir katakum) | չէր կատակում (čʻēr katakum) | չէինք կատակում (čʻēinkʻ katakum) | չէիք կատակում (čʻēikʻ katakum) | չէին կատակում (čʻēin katakum) | |
| future | չեմ կատակելու (čʻem katakelu) | չես կատակելու (čʻes katakelu) | չի կատակելու (čʻi katakelu) | չենք կատակելու (čʻenkʻ katakelu) | չեք կատակելու (čʻekʻ katakelu) | չեն կատակելու (čʻen katakelu) | |
| past future | չէի կատակելու (čʻēi katakelu) | չէիր կատակելու (čʻēir katakelu) | չէր կատակելու (čʻēr katakelu) | չէինք կատակելու (čʻēinkʻ katakelu) | չէիք կատակելու (čʻēikʻ katakelu) | չէին կատակելու (čʻēin katakelu) | |
| present perfect | չեմ կատակել (čʻem katakel) | չես կատակել (čʻes katakel) | չի կատակել (čʻi katakel) | չենք կատակել (čʻenkʻ katakel) | չեք կատակել (čʻekʻ katakel) | չեն կատակել (čʻen katakel) | |
| pluperfect | չէի կատակել (čʻēi katakel) | չէիր կատակել (čʻēir katakel) | չէր կատակել (čʻēr katakel) | չէինք կատակել (čʻēinkʻ katakel) | չէիք կատակել (čʻēikʻ katakel) | չէին կատակել (čʻēin katakel) | |
| aorist (past perfective) | չկատակեցի, չկատակի* (čʻkatakecʻi, čʻkataki*) | չկատակեցիր, չկատակիր* (čʻkatakecʻir, čʻkatakir*) | չկատակեց (čʻkatakecʻ) | չկատակեցինք, չկատակինք* (čʻkatakecʻinkʻ, čʻkatakinkʻ*) | չկատակեցիք, չկատակիք* (čʻkatakecʻikʻ, čʻkatakikʻ*) | չկատակեցին, չկատակին* (čʻkatakecʻin, čʻkatakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չկատակեմ (čʻkatakem) | չկատակես (čʻkatakes) | չկատակի (čʻkataki) | չկատակենք (čʻkatakenkʻ) | չկատակեք (čʻkatakekʻ) | չկատակեն (čʻkataken) | |
| past | չկատակեի (čʻkatakei) | չկատակեիր (čʻkatakeir) | չկատակեր (čʻkataker) | չկատակեինք (čʻkatakeinkʻ) | չկատակեիք (čʻkatakeikʻ) | չկատակեին (čʻkatakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ կատակի (čʻem kataki) | չես կատակի (čʻes kataki) | չի կատակի (čʻi kataki) | չենք կատակի (čʻenkʻ kataki) | չեք կատակի (čʻekʻ kataki) | չեն կատակի (čʻen kataki) | |
| past | չէի կատակի (čʻēi kataki) | չէիր կատակի (čʻēir kataki) | չէր կատակի (čʻēr kataki) | չէինք կատակի (čʻēinkʻ kataki) | չէիք կատակի (čʻēikʻ kataki) | չէին կատակի (čʻēin kataki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ կատակիր, մի՛ կատակի* (mí katakir, mí kataki*) | — | — | մի՛ կատակեք, մի՛ կատակեցեք** (mí katakekʻ, mí katakecʻekʻ**) | |||
*colloquial **dated
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | կատակել (katakel) | |||
| dative | կատակելու (katakelu) | |||
| ablative | կատակելուց (katakelucʻ) | |||
| instrumental | կատակելով (katakelov) | |||
| locative | կատակելում (katakelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | կատակելը/կատակելն (katakelə/katakeln) | |||
| dative | կատակելուն (katakelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | կատակելս (katakels) | |||
| dative | կատակելուս (katakelus) | |||
| ablative | կատակելուցս (katakelucʻs) | |||
| instrumental | կատակելովս (katakelovs) | |||
| locative | կատակելումս (katakelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | կատակելդ (katakeld) | |||
| dative | կատակելուդ (katakelud) | |||
| ablative | կատակելուցդ (katakelucʻd) | |||
| instrumental | կատակելովդ (katakelovd) | |||
| locative | կատակելումդ (katakelumd) | |||