խանձել

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian խանձել (xanjel), infinitive of խանձեմ (xanjem); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

խանձել (xanjel)

  1. (transitive) to singe, to scorch

Declension

[edit]

Conjugation

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative խանձել (xanjel)
dative խանձելու (xanjelu)
ablative խանձելուց (xanjelucʻ)
instrumental խանձելով (xanjelov)
locative խանձելում (xanjelum)
definite forms
nominative խանձելը/խանձելն (xanjelə/xanjeln)
dative խանձելուն (xanjelun)
1st person possessive forms (my)
nominative խանձելս (xanjels)
dative խանձելուս (xanjelus)
ablative խանձելուցս (xanjelucʻs)
instrumental խանձելովս (xanjelovs)
locative խանձելումս (xanjelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative խանձելդ (xanjeld)
dative խանձելուդ (xanjelud)
ablative խանձելուցդ (xanjelucʻd)
instrumental խանձելովդ (xanjelovd)
locative խանձելումդ (xanjelumd)

Old Armenian

[edit]

Verb

[edit]

խանձել (xanjel)

  1. infinitive of խանձեմ (xanjem)
  2. infinitive of խանձիմ (xanjim)

Declension

[edit]