Jump to content

լուծիչ

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian լուծիչ (lucičʻ); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

լուծիչ (lucičʻ)

  1. solvent, dissolving

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative լուծիչ (lucičʻ) լուծիչներ (lucičʻner)
dative լուծիչի (lucičʻi) լուծիչների (lucičʻneri)
ablative լուծիչից (lucičʻicʻ) լուծիչներից (lucičʻnericʻ)
instrumental լուծիչով (lucičʻov) լուծիչներով (lucičʻnerov)
locative լուծիչում (lucičʻum) լուծիչներում (lucičʻnerum)
definite forms
nominative լուծիչը/լուծիչն (lucičʻə/lucičʻn) լուծիչները/լուծիչներն (lucičʻnerə/lucičʻnern)
dative լուծիչին (lucičʻin) լուծիչներին (lucičʻnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative լուծիչս (lucičʻs) լուծիչներս (lucičʻners)
dative լուծիչիս (lucičʻis) լուծիչներիս (lucičʻneris)
ablative լուծիչիցս (lucičʻicʻs) լուծիչներիցս (lucičʻnericʻs)
instrumental լուծիչովս (lucičʻovs) լուծիչներովս (lucičʻnerovs)
locative լուծիչումս (lucičʻums) լուծիչներումս (lucičʻnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative լուծիչդ (lucičʻd) լուծիչներդ (lucičʻnerd)
dative լուծիչիդ (lucičʻid) լուծիչներիդ (lucičʻnerid)
ablative լուծիչիցդ (lucičʻicʻd) լուծիչներիցդ (lucičʻnericʻd)
instrumental լուծիչովդ (lucičʻovd) լուծիչներովդ (lucičʻnerovd)
locative լուծիչումդ (lucičʻumd) լուծիչներումդ (lucičʻnerumd)

Noun

[edit]

լուծիչ (lucičʻ)

  1. (chemistry) solvent; dissolving agent

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative լուծիչ (lucičʻ) լուծիչներ (lucičʻner)
dative լուծիչի (lucičʻi) լուծիչների (lucičʻneri)
ablative լուծիչից (lucičʻicʻ) լուծիչներից (lucičʻnericʻ)
instrumental լուծիչով (lucičʻov) լուծիչներով (lucičʻnerov)
locative լուծիչում (lucičʻum) լուծիչներում (lucičʻnerum)
definite forms
nominative լուծիչը/լուծիչն (lucičʻə/lucičʻn) լուծիչները/լուծիչներն (lucičʻnerə/lucičʻnern)
dative լուծիչին (lucičʻin) լուծիչներին (lucičʻnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative լուծիչս (lucičʻs) լուծիչներս (lucičʻners)
dative լուծիչիս (lucičʻis) լուծիչներիս (lucičʻneris)
ablative լուծիչիցս (lucičʻicʻs) լուծիչներիցս (lucičʻnericʻs)
instrumental լուծիչովս (lucičʻovs) լուծիչներովս (lucičʻnerovs)
locative լուծիչումս (lucičʻums) լուծիչներումս (lucičʻnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative լուծիչդ (lucičʻd) լուծիչներդ (lucičʻnerd)
dative լուծիչիդ (lucičʻid) լուծիչներիդ (lucičʻnerid)
ablative լուծիչիցդ (lucičʻicʻd) լուծիչներիցդ (lucičʻnericʻd)
instrumental լուծիչովդ (lucičʻovd) լուծիչներովդ (lucičʻnerovd)
locative լուծիչումդ (lucičʻumd) լուծիչներումդ (lucičʻnerumd)

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From լուծանեմ (lucanem) +‎ -իչ (-ičʻ).

Noun

[edit]

լուծիչ (lucičʻ)

  1. solvent, dissolving
  2. (medicine) opening, laxative, purgative

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: լուծիչ (lucičʻ)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “լուծիչ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “լուծիչ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy