իմաստուն

Armenian

Etymology

From Old Armenian իմաստուն (imastun).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /imɑsˈtun/, [imɑstún]
• (Western Armenian) IPA^(key): /imɑsˈdun/, [imɑstún]

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

• Hyphenation: ի‧մաս‧տուն

Adjective

իմաստուն • (imastun) (superlative ամենաիմաստուն)

1. wise

Declension

nominalized, i-type (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	իմաստուն (imastun)	իմաստուններ (imastunner)
dative	իմաստունի (imastuni)	իմաստունների (imastunneri)
ablative	իմաստունից (imastunicʻ)	իմաստուններից (imastunnericʻ)
instrumental	իմաստունով (imastunov)	իմաստուններով (imastunnerov)
locative	իմաստունում (imastunum)	իմաստուններում (imastunnerum)
	definite forms
nominative	իմաստունը/իմաստունն (imastunə/imastunn)	իմաստունները/իմաստուններն (imastunnerə/imastunnern)
dative	իմաստունին (imastunin)	իմաստուններին (imastunnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	իմաստունս (imastuns)	իմաստուններս (imastunners)
dative	իմաստունիս (imastunis)	իմաստուններիս (imastunneris)
ablative	իմաստունիցս (imastunicʻs)	իմաստուններիցս (imastunnericʻs)
instrumental	իմաստունովս (imastunovs)	իմաստուններովս (imastunnerovs)
locative	իմաստունումս (imastunums)	իմաստուններումս (imastunnerums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	իմաստունդ (imastund)	իմաստուններդ (imastunnerd)
dative	իմաստունիդ (imastunid)	իմաստուններիդ (imastunnerid)
ablative	իմաստունիցդ (imastunicʻd)	իմաստուններիցդ (imastunnericʻd)
instrumental	իմաստունովդ (imastunovd)	իմաստուններովդ (imastunnerovd)
locative	իմաստունումդ (imastunumd)	իմաստուններումդ (imastunnerumd)

Noun

իմաստուն • (imastun)

1. wise man, sage

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	իմաստուն (imastun)	իմաստուններ (imastunner)
dative	իմաստունի (imastuni)	իմաստունների (imastunneri)
ablative	իմաստունից (imastunicʻ)	իմաստուններից (imastunnericʻ)
instrumental	իմաստունով (imastunov)	իմաստուններով (imastunnerov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	իմաստունը/իմաստունն (imastunə/imastunn)	իմաստունները/իմաստուններն (imastunnerə/imastunnern)
dative	իմաստունին (imastunin)	իմաստուններին (imastunnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	իմաստունս (imastuns)	իմաստուններս (imastunners)
dative	իմաստունիս (imastunis)	իմաստուններիս (imastunneris)
ablative	իմաստունիցս (imastunicʻs)	իմաստուններիցս (imastunnericʻs)
instrumental	իմաստունովս (imastunovs)	իմաստուններովս (imastunnerovs)
locative	—	—
	2nd person possessive forms (your)
nominative	իմաստունդ (imastund)	իմաստուններդ (imastunnerd)
dative	իմաստունիդ (imastunid)	իմաստուններիդ (imastunnerid)
ablative	իմաստունիցդ (imastunicʻd)	իմաստուններիցդ (imastunnericʻd)
instrumental	իմաստունովդ (imastunovd)	իմաստուններովդ (imastunnerovd)
locative	—	—

Adverb

իմաստուն • (imastun)

1. wisely

Old Armenian

Etymology

իմաստ (imast) +‎ -ուն (-un)

Adjective

իմաստուն • (imastun)

1. wise, learned; intelligent

   իմաստունն ― imastunn ― the Wise Man, Solomon

   իմաստունս ― imastuns ― wisely, sensibly, judiciously

   իմաստուն առնել ― imastun aṙnel ― to render wise, to improve in wisdom; to free from infatuation, to disabuse, to undeceive

   • 5th century, with changes and additions in later centuries, Baroyaxōs [Physiologus] Earliest recension (TR).6.17:

     Այլ գոյ ինչ եւ յաւձին բարի, զի իմաստուն է․ եւ յառեւծն, զի հզաւր է․ եւ յոչխարն, զի հանդարտ է։

     Ayl goy inčʻ ew yawjin bari, zi imastun ē; ew yaṙewcn, zi hzawr ē; ew yočʻxarn, zi handart ē.

     • Translation by Gohar Muradyan

       But there is something good in the serpent, for it is wise, and in the lion too, for it is mighty, and in the sheep, for it is gentle.

2. prudent, judicious, discreet, sensible

   իմաստունս ― imastuns ― prudently, discreetly

3. skilful
4. sentimental
5. (nominalized) philosopher

Declension

o-type

	singular		plural
nominative	իմաստուն (imastun)		իմաստունք (imastunkʻ)
genitive	իմաստնոյ (imastnoy)		իմաստնոց (imastnocʻ)
dative	իմաստնոյ (imastnoy)		իմաստնոց (imastnocʻ)
accusative	իմաստուն (imastun)		իմաստունս (imastuns)
ablative	իմաստնոյ (imastnoy)		իմաստնոց (imastnocʻ)
instrumental	իմաստնով (imastnov)		իմաստնովք (imastnovkʻ)
locative	իմաստուն (imastun)		իմաստունս (imastuns)

Adverb

իմաստուն • (imastun)

1. wisely, sensibly, judiciously
2. prudently, discreetly

Descendants

• Armenian: իմաստուն (imastun)

Further reading

• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “իմաստուն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, Matatʻeay (1879) “իմաստուն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy