Jump to content

թովչել

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From թովիչ (tʻovičʻ).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

թովչել (tʻovčʻel) (rare)

  1. (transitive) to enchant

Inflection

[edit]
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative թովչել (tʻovčʻel)
dative թովչելու (tʻovčʻelu)
ablative թովչելուց (tʻovčʻelucʻ)
instrumental թովչելով (tʻovčʻelov)
locative թովչելում (tʻovčʻelum)
definite forms
nominative թովչելը/թովչելն (tʻovčʻelə/tʻovčʻeln)
dative թովչելուն (tʻovčʻelun)
1st person possessive forms (my)
nominative թովչելս (tʻovčʻels)
dative թովչելուս (tʻovčʻelus)
ablative թովչելուցս (tʻovčʻelucʻs)
instrumental թովչելովս (tʻovčʻelovs)
locative թովչելումս (tʻovčʻelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative թովչելդ (tʻovčʻeld)
dative թովչելուդ (tʻovčʻelud)
ablative թովչելուցդ (tʻovčʻelucʻd)
instrumental թովչելովդ (tʻovčʻelovd)
locative թովչելումդ (tʻovčʻelumd)

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  • Nierszesovicz, Deodatus (1695) “incanto”, in Dictionarium Latino-Armenum [Latin–Armenian Dictionary], Rome: Typographia Sacrae Congregationis de Propaganda Fide, page 252a
  • Villotte, Jacques (1714) “incanto”, in Dictionarium Novum Latino-Armenium [New Latin–Armenian Dictionary]‎[1], Rome: Typographia Sacrae Congregationis de Propaganda Fide, page 370b