Jump to content

զինուոր

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From *զէնոււոր (*zēnuwor), from զէն (zēn) +‎ -ւոր (-wor). Note, that զէն (zēn) is an u-stem noun.

Noun

[edit]

զինուոր (zinuor)

  1. militiaman, warrior, soldier
    իբրեւ զզինուորibrew zzinuorin a military manner
    զինուոր սոսկականzinuor soskakanprivate or common soldier
    հետեւակ զինուորhetewak zinuorfoot-soldier
    հեծեալ զինուորheceal zinuorhorse-solder

Declension

[edit]
i-a-type
singular plural
nominative զինուոր (zinuor) զինուորք (zinuorkʻ)
genitive զինուորի (zinuori) զինուորաց (zinuoracʻ)
dative զինուորի (zinuori) զինուորաց (zinuoracʻ)
accusative զինուոր (zinuor) զինուորս (zinuors)
ablative զինուորէ (zinuorē) զինուորաց (zinuoracʻ)
instrumental զինուորաւ (zinuoraw) զինուորաւք = զինուորօք (zinuorawkʻ = zinuorōkʻ)
locative զինուորի (zinuori) զինուորս (zinuors)

Descendants

[edit]
  • Armenian: զինվոր (zinvor)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “զինուոր”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “զինուոր”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “զէն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “-աւոր”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48