դրուատեմ
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From դրուատ (druat).
Verb
[edit]դրուատեմ • (druatem) (aorist indicative դրուատեցի)
- (transitive) to praise, to give praises, to celebrate
Conjugation
[edit]active
| infinitive | դրուատել (druatel) | participle | դրուատեցեալ, դրուատեալ (druatecʻeal, druateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | դրուատեց- (druatecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դրուատեմ (druatem) | դրուատես (druates) | դրուատէ (druatē) | դրուատեմք (druatemkʻ) | դրուատէք (druatēkʻ) | դրուատեն (druaten) | |
| imperfect | դրուատէի, դրուատեի* (druatēi, druatei*) | դրուատէիր, դրուատեիր* (druatēir, druateir*) | դրուատէր (druatēr) | դրուատէաք, դրուատեաք* (druatēakʻ, druateakʻ*) | դրուատէիք, դրուատեիք* (druatēikʻ, druateikʻ*) | դրուատէին, դրուատեին* (druatēin, druatein*) | |
| aorist | դրուատեցի (druatecʻi) | դրուատեցեր (druatecʻer) | դրուատեաց (druateacʻ) | դրուատեցաք (druatecʻakʻ) | դրուատեցէք, դրուատեցիք (druatecʻēkʻ, druatecʻikʻ) | դրուատեցին (druatecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դրուատիցեմ (druaticʻem) | դրուատիցես (druaticʻes) | դրուատիցէ (druaticʻē) | դրուատիցեմք (druaticʻemkʻ) | դրուատիցէք (druaticʻēkʻ) | դրուատիցեն (druaticʻen) | |
| aorist | դրուատեցից (druatecʻicʻ) | դրուատեսցես (druatescʻes) | դրուատեսցէ (druatescʻē) | դրուատեսցուք (druatescʻukʻ) | դրուատեսջիք (druatesǰikʻ) | դրուատեսցեն (druatescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | դրուատեա՛ (druateá) | — | — | դրուատեցէ՛ք (druatecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | դրուատեսջի՛ր (druatesǰír) | — | — | դրուատեսջի՛ք (druatesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ դրուատեր (mí druater) | — | — | մի՛ դրուատէք (mí druatēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | դրուատել, դրուատիլ* (druatel, druatil*) | participle | դրուատեցեալ, դրուատեալ (druatecʻeal, druateal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | դրուատեց- (druatecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դրուատիմ (druatim) | դրուատիս (druatis) | դրուատի (druati) | դրուատիմք (druatimkʻ) | դրուատիք (druatikʻ) | դրուատին (druatin) | |
| imperfect | դրուատէի (druatēi) | դրուատէիր (druatēir) | դրուատէր, դրուատիւր (druatēr, druatiwr) | դրուատէաք (druatēakʻ) | դրուատէիք (druatēikʻ) | դրուատէին (druatēin) | |
| aorist | դրուատեցայ (druatecʻay) | դրուատեցար (druatecʻar) | դրուատեցաւ (druatecʻaw) | դրուատեցաք (druatecʻakʻ) | դրուատեցայք (druatecʻaykʻ) | դրուատեցան (druatecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դրուատիցիմ (druaticʻim) | դրուատիցիս (druaticʻis) | դրուատիցի (druaticʻi) | դրուատիցիմք (druaticʻimkʻ) | դրուատիցիք (druaticʻikʻ) | դրուատիցին (druaticʻin) | |
| aorist | դրուատեցայց (druatecʻaycʻ) | դրուատեսցիս (druatescʻis) | դրուատեսցի (druatescʻi) | դրուատեսցուք (druatescʻukʻ) | դրուատեսջիք (druatesǰikʻ) | դրուատեսցին (druatescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | դրուատեա՛ց (druateácʻ) | — | — | դրուատեցարո՛ւք (druatecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | դրուատեսջի՛ր (druatesǰír) | — | — | դրուատեսջի՛ք (druatesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ դրուատիր (mí druatir) | — | — | մի՛ դրուատիք (mí druatikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
[edit]- Armenian: դրվատել (drvatel)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “դրուատեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy