Jump to content

դուշման

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Classical Persian دشمن (dušman). A doublet of թշնամի (tʻšnami), an older Iranian borrowing.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

դուշման (dušman)

  1. (dialectal) enemy

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative դուշման (dušman) դուշմաններ (dušmanner)
dative դուշմանի (dušmani) դուշմանների (dušmanneri)
ablative դուշմանից (dušmanicʻ) դուշմաններից (dušmannericʻ)
instrumental դուշմանով (dušmanov) դուշմաններով (dušmannerov)
locative
definite forms
nominative դուշմանը/դուշմանն (dušmanə/dušmann) դուշմանները/դուշմաններն (dušmannerə/dušmannern)
dative դուշմանին (dušmanin) դուշմաններին (dušmannerin)
1st person possessive forms (my)
nominative դուշմանս (dušmans) դուշմաններս (dušmanners)
dative դուշմանիս (dušmanis) դուշմաններիս (dušmanneris)
ablative դուշմանիցս (dušmanicʻs) դուշմաններիցս (dušmannericʻs)
instrumental դուշմանովս (dušmanovs) դուշմաններովս (dušmannerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative դուշմանդ (dušmand) դուշմաններդ (dušmannerd)
dative դուշմանիդ (dušmanid) դուշմաններիդ (dušmannerid)
ablative դուշմանիցդ (dušmanicʻd) դուշմաններիցդ (dušmannericʻd)
instrumental դուշմանովդ (dušmanovd) դուշմաններովդ (dušmannerovd)
locative

Synonyms

[edit]