գով

Armenian

Etymology

From Old Armenian գով (gov).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɡov/, [ɡov]
• (Western Armenian) IPA^(key): /kov/, [kʰov]

Noun

գով • (gov)

1. Rare form of գովք (govkʻ).

Declension

i-type, inanimate (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	գով (gov)	գովեր (gover)
dative	գովի (govi)	գովերի (goveri)
ablative	գովից (govicʻ)	գովերից (govericʻ)
instrumental	գովով (govov)	գովերով (goverov)
locative	գովում (govum)	գովերում (goverum)
	definite forms
nominative	գովը/գովն (govə/govn)	գովերը/գովերն (goverə/govern)
dative	գովին (govin)	գովերին (goverin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	գովս (govs)	գովերս (govers)
dative	գովիս (govis)	գովերիս (goveris)
ablative	գովիցս (govicʻs)	գովերիցս (govericʻs)
instrumental	գովովս (govovs)	գովերովս (goverovs)
locative	գովումս (govums)	գովերումս (goverums)
	2nd person possessive forms (your)
nominative	գովդ (govd)	գովերդ (goverd)
dative	գովիդ (govid)	գովերիդ (goverid)
ablative	գովիցդ (govicʻd)	գովերիցդ (govericʻd)
instrumental	գովովդ (govovd)	գովերովդ (goverovd)
locative	գովումդ (govumd)	գովերումդ (goverumd)

Old Armenian

Etymology

From the root of գովեմ (govem).

Noun

գով • (gov)

1. praise

Declension

i-a-type

	singular		plural
nominative	գով (gov)		գովք (govkʻ)
genitive	գովի (govi)		գովաց (govacʻ)
dative	գովի (govi)		գովաց (govacʻ)
accusative	գով (gov)		գովս (govs)
ablative	գովէ (govē)		գովաց (govacʻ)
instrumental	գովաւ (govaw)		գովաւք = գովօք (govawkʻ = govōkʻ)
locative	գովի (govi)		գովս (govs)

Descendants

• Armenian: գով (gov), գովք (govkʻ)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “գով”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “գով”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy