գոգեմ
Old Armenian
[edit]Etymology 1
[edit]From Proto-Indo-European *h₁wogʷʰ-eye-ti, from *h₁wegʷʰ- (“to promise, to praise”).
Verb
[edit]գոգեմ • (gogem)
- to say
- գոգ, գոգցես, գոգցես թէ, գոգցես իմն ― gog, gogcʻes, gogcʻes tʻē, gogcʻes imn ― well, as, about, almost, nearly
Usage notes
[edit]Only some fossilized forms of this verb survive, and the surviving forms are usually used as adverbs.
Conjugation
[edit]active
| infinitive | գոգել (gogel) | participle | — | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | - | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | — | — | — | — | — | — | |
| imperfect | — | — | — | — | — | — | |
| aorist | — | — | — | — | — | — | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | — | գոգցես (gogcʻes) | գոգցէ (gogcʻē) | գոգցուք (gogcʻukʻ) | գոգջիք (gogǰikʻ) | գոգցեն (gogcʻen) | |
| aorist | — | — | — | — | — | — | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գո՛գ (góg) | — | — | գոգէ՛ք (gogḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | գոգջի՛ր (gogǰír) | — | — | գոգջի՛ք (gogǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | — | — | — | — | — | |
| the verb is defective | |||||||
Further reading
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “գոգ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “գոգ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “գոգ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 221
Etymology 2
[edit]From գոգ (gog).
Verb
[edit]գոգեմ • (gogem)
- to dig, to hollow
- to contain, to include
Conjugation
[edit]active
| infinitive | գոգել (gogel) | participle | գոգեցեալ, գոգեալ (gogecʻeal, gogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գոգեց- (gogecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գոգեմ (gogem) | գոգես (goges) | գոգէ (gogē) | գոգեմք (gogemkʻ) | գոգէք (gogēkʻ) | գոգեն (gogen) | |
| imperfect | գոգէի, գոգեի* (gogēi, gogei*) | գոգէիր, գոգեիր* (gogēir, gogeir*) | գոգէր (gogēr) | գոգէաք, գոգեաք* (gogēakʻ, gogeakʻ*) | գոգէիք, գոգեիք* (gogēikʻ, gogeikʻ*) | գոգէին, գոգեին* (gogēin, gogein*) | |
| aorist | գոգեցի (gogecʻi) | գոգեցեր (gogecʻer) | գոգեաց (gogeacʻ) | գոգեցաք (gogecʻakʻ) | գոգեցէք, գոգեցիք (gogecʻēkʻ, gogecʻikʻ) | գոգեցին (gogecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գոգիցեմ (gogicʻem) | գոգիցես (gogicʻes) | գոգիցէ (gogicʻē) | գոգիցեմք (gogicʻemkʻ) | գոգիցէք (gogicʻēkʻ) | գոգիցեն (gogicʻen) | |
| aorist | գոգեցից (gogecʻicʻ) | գոգեսցես (gogescʻes) | գոգեսցէ (gogescʻē) | գոգեսցուք (gogescʻukʻ) | գոգեսջիք (gogesǰikʻ) | գոգեսցեն (gogescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գոգեա՛ (gogeá) | — | — | գոգեցէ՛ք (gogecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | գոգեսջի՛ր (gogesǰír) | — | — | գոգեսջի՛ք (gogesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գոգեր (mí goger) | — | — | մի՛ գոգէք (mí gogēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | գոգել, գոգիլ* (gogel, gogil*) | participle | գոգեցեալ, գոգեալ (gogecʻeal, gogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գոգեց- (gogecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գոգիմ (gogim) | գոգիս (gogis) | գոգի (gogi) | գոգիմք (gogimkʻ) | գոգիք (gogikʻ) | գոգին (gogin) | |
| imperfect | գոգէի (gogēi) | գոգէիր (gogēir) | գոգէր, գոգիւր (gogēr, gogiwr) | գոգէաք (gogēakʻ) | գոգէիք (gogēikʻ) | գոգէին (gogēin) | |
| aorist | գոգեցայ (gogecʻay) | գոգեցար (gogecʻar) | գոգեցաւ (gogecʻaw) | գոգեցաք (gogecʻakʻ) | գոգեցայք (gogecʻaykʻ) | գոգեցան (gogecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գոգիցիմ (gogicʻim) | գոգիցիս (gogicʻis) | գոգիցի (gogicʻi) | գոգիցիմք (gogicʻimkʻ) | գոգիցիք (gogicʻikʻ) | գոգիցին (gogicʻin) | |
| aorist | գոգեցայց (gogecʻaycʻ) | գոգեսցիս (gogescʻis) | գոգեսցի (gogescʻi) | գոգեսցուք (gogescʻukʻ) | գոգեսջիք (gogesǰikʻ) | գոգեսցին (gogescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գոգեա՛ց (gogeácʻ) | — | — | գոգեցարո՛ւք (gogecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | գոգեսջի՛ր (gogesǰír) | — | — | գոգեսջի՛ք (gogesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գոգիր (mí gogir) | — | — | մի՛ գոգիք (mí gogikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
[edit]- Armenian: գոգել (gogel)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “գոգեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “գոգեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy