Jump to content

բնութիւն

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

բուն (bun) +‎ -ութիւն (-utʻiwn)

Noun

[edit]

բնութիւն (bnutʻiwn)

  1. nature; essence, substance
    հատուցանել զհարկ բնութեանhatucʻanel zhark bnutʻeanto pay the tribute of nature
    բնութեամբbnutʻeambnaturally; really, truly; physically
    • 5th century, with changes and additions in later centuries, Baroyaxōs [Physiologus] Earliest recension (TR).1.1–3:[1]
      Որպէս բարոյախաւսն ասէ, յորժամ ծերասցի եւ վատիցի յերկոցունց աչացն, եւ չկարէ տեսանել զլոյսն արեգական, զի՞նչ հնարեսցի իւր գեղեցիկ բնութեամբ։
      Orpēs baroyaxawsn asē, yoržam cerascʻi ew vaticʻi yerkocʻuncʻ ačʻacʻn, ew čʻkarē tesanel zloysn aregakan, zi?nčʻ hnarescʻi iwr gełecʻik bnutʻeamb.
      • Translation by Gohar Muradyan
        As Physiologus says, When it grows old and becomes weak in both eyes and cannot see the sunlight, to what trick does it resort by its nice nature?
  2. being, entity, creature
    ստուեր է եւ ոչ բնութիւն ինչstuer ē ew očʻ bnutʻiwn inčʻit is a shadow and not a substance
    սամենայն բնութիւն գազանաց եւ թռչնոցsamenayn bnutʻiwn gazanacʻ ew tʻṙčʻnocʻall kinds of flesh and fowl
    դղորդին արարածոց բնութիւնքdłordin araracocʻ bnutʻiwnkʻall nature is in commotion or confounded
  3. (in the plural) the elements
  4. disposition, constitution, temper; humour, inclination, genius
    մի՛ թէ յիւրմէ՞ բնութենէ եդ զբաննmí tʻē yiwrmē? bnutʻenē ed zbanndid he say it out of his own head?
  5. birth, naturalism
    են սոքա բնութեամբ գերմանացիen sokʻa bnutʻeamb germanacʻithese are by origin Germans
  6. person, hypostasis
    բնութեամբbnutʻeambpersonally, hypostatically
  7. quality, manner
  8. sex

Declension

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: բնություն (bnutʻyun)

References

[edit]
  1. ^ Muradyan, Gohar (2005) Physiologus: The Greek and Armenian Versions with a Study of Translation Technique (Hebrew University Armenian Studies; 6)‎[1], Leuven – Paris – Dudley: Peeters, pages 86, 141

Further reading

[edit]