աւրհնեմ

Old Armenian

Verb

աւրհնեմ • (awrhnem)

1. Alternative form of օրհնեմ (ōrhnem)

Conjugation

active

infinitive		աւրհնել (awrhnel)		participle	աւրհնեցեալ, աւրհնեալ (awrhnecʻeal, awrhneal)
causative		—		aorist stem	աւրհնեց- (awrhnecʻ-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	աւրհնեմ (awrhnem)	աւրհնես (awrhnes)	աւրհնէ (awrhnē)	աւրհնեմք (awrhnemkʻ)	աւրհնէք (awrhnēkʻ)	աւրհնեն (awrhnen)
	imperfect	աւրհնէի, աւրհնեի* (awrhnēi, awrhnei*)	աւրհնէիր, աւրհնեիր* (awrhnēir, awrhneir*)	աւրհնէր (awrhnēr)	աւրհնէաք, աւրհնեաք* (awrhnēakʻ, awrhneakʻ*)	աւրհնէիք, աւրհնեիք* (awrhnēikʻ, awrhneikʻ*)	աւրհնէին, աւրհնեին* (awrhnēin, awrhnein*)
	aorist	աւրհնեցի (awrhnecʻi)	աւրհնեցեր (awrhnecʻer)	աւրհնեաց (awrhneacʻ)	աւրհնեցաք (awrhnecʻakʻ)	աւրհնեցէք, աւրհնեցիք (awrhnecʻēkʻ, awrhnecʻikʻ)	աւրհնեցին (awrhnecʻin)
subjunctive
	present	աւրհնիցեմ (awrhnicʻem)	աւրհնիցես (awrhnicʻes)	աւրհնիցէ (awrhnicʻē)	աւրհնիցեմք (awrhnicʻemkʻ)	աւրհնիցէք (awrhnicʻēkʻ)	աւրհնիցեն (awrhnicʻen)
	aorist	աւրհնեցից (awrhnecʻicʻ)	աւրհնեսցես (awrhnescʻes)	աւրհնեսցէ (awrhnescʻē)	աւրհնեսցուք (awrhnescʻukʻ)	աւրհնեսջիք (awrhnesǰikʻ)	աւրհնեսցեն (awrhnescʻen)
imperatives
	imperative	—	աւրհնեա՛ (awrhneá)	—	—	աւրհնեցէ՛ք (awrhnecʻḗkʻ)	—
	cohortative	—	աւրհնեսջի՛ր (awrhnesǰír)	—	—	աւրհնեսջի՛ք (awrhnesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ աւրհներ (mí awrhner)	—	—	մի՛ աւրհնէք (mí awrhnēkʻ)	—

• rare
  

mediopassive

infinitive		աւրհնել, աւրհնիլ* (awrhnel, awrhnil*)		participle	աւրհնեցեալ, աւրհնեալ (awrhnecʻeal, awrhneal)
causative		—		aorist stem	աւրհնեց- (awrhnecʻ-)
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative
	present	աւրհնիմ (awrhnim)	աւրհնիս (awrhnis)	աւրհնի (awrhni)	աւրհնիմք (awrhnimkʻ)	աւրհնիք (awrhnikʻ)	աւրհնին (awrhnin)
	imperfect	աւրհնէի (awrhnēi)	աւրհնէիր (awrhnēir)	աւրհնէր, աւրհնիւր (awrhnēr, awrhniwr)	աւրհնէաք (awrhnēakʻ)	աւրհնէիք (awrhnēikʻ)	աւրհնէին (awrhnēin)
	aorist	աւրհնեցայ (awrhnecʻay)	աւրհնեցար (awrhnecʻar)	աւրհնեցաւ (awrhnecʻaw)	աւրհնեցաք (awrhnecʻakʻ)	աւրհնեցայք (awrhnecʻaykʻ)	աւրհնեցան (awrhnecʻan)
subjunctive
	present	աւրհնիցիմ (awrhnicʻim)	աւրհնիցիս (awrhnicʻis)	աւրհնիցի (awrhnicʻi)	աւրհնիցիմք (awrhnicʻimkʻ)	աւրհնիցիք (awrhnicʻikʻ)	աւրհնիցին (awrhnicʻin)
	aorist	աւրհնեցայց (awrhnecʻaycʻ)	աւրհնեսցիս (awrhnescʻis)	աւրհնեսցի (awrhnescʻi)	աւրհնեսցուք (awrhnescʻukʻ)	աւրհնեսջիք (awrhnesǰikʻ)	աւրհնեսցին (awrhnescʻin)
imperatives
	imperative	—	աւրհնեա՛ց (awrhneácʻ)	—	—	աւրհնեցարո՛ւք (awrhnecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	աւրհնեսջի՛ր (awrhnesǰír)	—	—	աւրհնեսջի՛ք (awrhnesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ աւրհնիր (mí awrhnir)	—	—	մի՛ աւրհնիք (mí awrhnikʻ)	—

• post-classical