Jump to content

արբիմ

From Wiktionary, the free dictionary

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From արբ- (arb-).

Verb

[edit]

արբիմ (arbim)  (aorist indicative արբեցայ)

  1. Alternative form of արբենամ (arbenam)

Conjugation

[edit]
mediopassive
infinitive արբել, արբիլ* (arbel, arbil*) participle արբեցեալ, արբեալ (arbecʻeal, arbeal)
causative արբեցուցանեմ (arbecʻucʻanem) aorist stem արբեց- (arbecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present արբիմ (arbim) արբիս (arbis) արբի (arbi) արբիմք (arbimkʻ) արբիք (arbikʻ) արբին (arbin)
imperfect արբէի (arbēi) արբէիր (arbēir) արբէր, արբիւր (arbēr, arbiwr) արբէաք (arbēakʻ) արբէիք (arbēikʻ) արբէին (arbēin)
aorist արբեցայ (arbecʻay) արբեցար (arbecʻar) արբեցաւ (arbecʻaw) արբեցաք (arbecʻakʻ) արբեցայք (arbecʻaykʻ) արբեցան (arbecʻan)
subjunctive
present արբիցիմ (arbicʻim) արբիցիս (arbicʻis) արբիցի (arbicʻi) արբիցիմք (arbicʻimkʻ) արբիցիք (arbicʻikʻ) արբիցին (arbicʻin)
aorist արբեցայց (arbecʻaycʻ) արբեսցիս (arbescʻis) արբեսցի (arbescʻi) արբեսցուք (arbescʻukʻ) արբեսջիք (arbesǰikʻ) արբեսցին (arbescʻin)
imperatives
imperative արբեա՛ց (arbeácʻ) արբեցարո՛ւք (arbecʻarúkʻ)
cohortative արբեսջի՛ր (arbesǰír) արբեսջի՛ք (arbesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ արբիր (mí arbir) մի՛ արբիք (mí arbikʻ)
  • post-classical

Descendants

[edit]
  • Armenian: արբել (arbel)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “արբիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy