ատելութիւն
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]ատեալ (ateal) + -ութիւն (-utʻiwn)
Noun
[edit]ատելութիւն • (atelutʻiwn)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ատելութիւն (atelutʻiwn) | ատելութիւնք (atelutʻiwnkʻ) |
| genitive | ատելութեան (atelutʻean) | ատելութեանց (atelutʻeancʻ) |
| dative | ատելութեան (atelutʻean) | ատելութեանց (atelutʻeancʻ) |
| accusative | ատելութիւն (atelutʻiwn) | ատելութիւնս (atelutʻiwns) |
| ablative | ատելութենէ (atelutʻenē) | ատելութեանց (atelutʻeancʻ) |
| instrumental | ատելութեամբ (atelutʻeamb) | ատելութեամբք (atelutʻeambkʻ) |
| locative | ատելութեան (atelutʻean) | ատելութիւնս (atelutʻiwns) |
Descendants
[edit]- Armenian: ատելություն (atelutʻyun)
Further reading
[edit]- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ատելութիւն”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “ատելութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy