ապստամբութիւն
Old Armenian
[edit]Etymology
[edit]From ապստամբ (apstamb, “rebellious”) + -ութիւն (-utʻiwn).
Noun
[edit]ապստամբութիւն • (apstambutʻiwn)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ապստամբութիւն (apstambutʻiwn) | ապստամբութիւնք (apstambutʻiwnkʻ) |
| genitive | ապստամբութեան (apstambutʻean) | ապստամբութեանց (apstambutʻeancʻ) |
| dative | ապստամբութեան (apstambutʻean) | ապստամբութեանց (apstambutʻeancʻ) |
| accusative | ապստամբութիւն (apstambutʻiwn) | ապստամբութիւնս (apstambutʻiwns) |
| ablative | ապստամբութենէ (apstambutʻenē) | ապստամբութեանց (apstambutʻeancʻ) |
| instrumental | ապստամբութեամբ (apstambutʻeamb) | ապստամբութեամբք (apstambutʻeambkʻ) |
| locative | ապստամբութեան (apstambutʻean) | ապստամբութիւնս (apstambutʻiwns) |
Descendants
[edit]- Armenian: ապստամբություն (apstambutʻyun) (apstambut’yun)
References
[edit]- Petrosean, Matatʻeay (1879) “ապստամբութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy