Jump to content

անձնատու

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

անձ (anj) +‎ -ա- (-a-) +‎ տալ (tal)

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

անձնատու (anjnatu)

  1. (rare) that surrenders
    Synonym: անձնատուր (anjnatur)

Declension

[edit]
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular plural
nominative անձնատու (anjnatu) անձնատուներ (anjnatuner)
dative անձնատուի (anjnatui) անձնատուների (anjnatuneri)
ablative անձնատուից (anjnatuicʻ) անձնատուներից (anjnatunericʻ)
instrumental անձնատուով (anjnatuov) անձնատուներով (anjnatunerov)
locative անձնատուում (anjnatuum) անձնատուներում (anjnatunerum)
definite forms
nominative անձնատուն (anjnatun) անձնատուները/անձնատուներն (anjnatunerə/anjnatunern)
dative անձնատուին (anjnatuin) անձնատուներին (anjnatunerin)
1st person possessive forms (my)
nominative անձնատուս (anjnatus) անձնատուներս (anjnatuners)
dative անձնատուիս (anjnatuis) անձնատուներիս (anjnatuneris)
ablative անձնատուիցս (anjnatuicʻs) անձնատուներիցս (anjnatunericʻs)
instrumental անձնատուովս (anjnatuovs) անձնատուներովս (anjnatunerovs)
locative անձնատուումս (anjnatuums) անձնատուներումս (anjnatunerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative անձնատուդ (anjnatud) անձնատուներդ (anjnatunerd)
dative անձնատուիդ (anjnatuid) անձնատուներիդ (anjnatunerid)
ablative անձնատուիցդ (anjnatuicʻd) անձնատուներիցդ (anjnatunericʻd)
instrumental անձնատուովդ (anjnatuovd) անձնատուներովդ (anjnatunerovd)
locative անձնատուումդ (anjnatuumd) անձնատուներումդ (anjnatunerumd)

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]