անձ

Armenian

Etymology

From Old Armenian անձն (anjn).

Pronunciation

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɑnd͡z/, [ɑnd͡z]
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɑnt͡s/, [ɑnt͡sʰ]

• Audio (Eastern Armenian):

  (file)

Noun

անձ • (anj)

1. person

   գործող անձ ― gorcoġ anj ― character, personage

   պաշտոնական անձ ― paštonakan anj ― an official

   մասնավոր անձ ― masnavor anj ― private person

2. (law) entity

   իրավաբանական անձ ― iravabanakan anj ― legal entity

   ֆիզիկական անձ ― fizikakan anj ― natural person, individual

3. personality
4. (colloquial) fellow

   Նրա ամուսինը մի շատ բարեկամական անձ է։ ― Nra amusinə mi šat barekamakan anj ē. ― Her husband is a very friendly fellow.

5. (ironic) bigwig

Usage notes

The word has two correct plural forms: անձինք (anjinkʻ) and less common անձեր (anjer). The first irregular one is a remnant of Old Armenian n-type declension: see it in անձն (anjn).

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)
	singular	plural
nominative	անձ (anj)	անձեր (anjer)
dative	անձի (anji)	անձերի (anjeri)
ablative	անձից (anjicʻ)	անձերից (anjericʻ)
instrumental	անձով (anjov)	անձերով (anjerov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	անձը/անձն (anjə/anjn)	անձերը/անձերն (anjerə/anjern)
dative	անձին (anjin)	անձերին (anjerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	անձս (anjs)	անձերս (anjers)
dative	անձիս (anjis)	անձերիս (anjeris)
ablative	անձիցս (anjicʻs)	անձերիցս (anjericʻs)
instrumental	անձովս (anjovs)	անձերովս (anjerovs)
locative	—	—
	2nd person possessive forms (your)
nominative	անձդ (anjd)	անձերդ (anjerd)
dative	անձիդ (anjid)	անձերիդ (anjerid)
ablative	անձիցդ (anjicʻd)	անձերիցդ (anjericʻd)
instrumental	անձովդ (anjovd)	անձերովդ (anjerovd)
locative	—	—