Կարէն

Armenian

Proper noun

Կարէն • (Karēn)

1. Traditional orthography spelling of Կարեն (Karen)

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)

	singular	plural
nominative	Կարէն (Karēn)	Կարէններ (Karēnner)
dative	Կարէնի (Karēni)	Կարէնների (Karēnneri)
ablative	Կարէնից (Karēnicʻ)	Կարէններից (Karēnnericʻ)
instrumental	Կարէնով (Karēnov)	Կարէններով (Karēnnerov)
locative	—	—
	definite forms
nominative	Կարէնը/Կարէնն (Karēnə/Karēnn)	Կարէնները/Կարէններն (Karēnnerə/Karēnnern)
dative	Կարէնին (Karēnin)	Կարէններին (Karēnnerin)
	1st person possessive forms (my)
nominative	Կարէնս (Karēns)	Կարէններս (Karēnners)
dative	Կարէնիս (Karēnis)	Կարէններիս (Karēnneris)
ablative	Կարէնիցս (Karēnicʻs)	Կարէններիցս (Karēnnericʻs)
instrumental	Կարէնովս (Karēnovs)	Կարէններովս (Karēnnerovs)
locative	—	—
	2nd person possessive forms (your)
nominative	Կարէնդ (Karēnd)	Կարէններդ (Karēnnerd)
dative	Կարէնիդ (Karēnid)	Կարէններիդ (Karēnnerid)
ablative	Կարէնիցդ (Karēnicʻd)	Կարէններիցդ (Karēnnericʻd)
instrumental	Կարէնովդ (Karēnovd)	Կարէններովդ (Karēnnerovd)
locative	—	—

Old Armenian

Etymology

Borrowed from Parthian 𐭊𐭓𐭍𐭉 (krny /⁠Kārēn⁠⁠/). Akin to Persian قارن (qâran).

Proper noun

Կարէն • (Karēn)

1. a male given name, Karen

Declension

i-type

	singular (uncountable)
nominative	Կարէն (Karēn)
genitive	Կարենի (Kareni)
dative	Կարենի (Kareni)
accusative	Կարէն (Karēn)
ablative	Կարենէ (Karenē)
instrumental	Կարենիւ (Kareniw)
locative	Կարենի (Kareni)

Descendants

• → Armenian: Կարեն (Karen) (learned)

Further reading

• Ačaṙyan, Hračʻya (1944) “Կարէն”, in Hayocʻ anjnanunneri baṙaran [Dictionary of Personal Names of Armenians] (Erewani petakan hamalsaran. Gitakan ašxatutʻyunner; 24) (in Armenian), volume II, Yerevan: University Press, pages 613–614
• J̌axǰaxean, Manuēl (1837) “Կարէն”, in Baṙgirkʻ i barbaṙ hay ew italakan. Anuankʻ anjancʻ [Armenian–Italian Dictionary. Appendix of Personal Names], Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 1501a