юмо

Eastern Mari

Etymology

From Proto-Mari *jŭmə, from Proto-Uralic *juma. Cognate with Western Mari йымы (jymy).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈju.mo/
• Rhymes: -umo
• Hyphenation: юмо

Interjection

юмо • (jumo)

1. oh lord!, oh my god!

Noun

юмо • (jumo)

1. god

Declension

Declension of юмо
	singular	plural
nominative	юмо (jumo)	юмо-влак (jumo-vlak)
accusative	юмым (jumym)	юмо-влакым (jumo-vlakym)
genitive	юмын (jumyn)	юмо-влакын (jumo-vlakyn)
dative	юмылан (jumylan)	юмо-влаклан (jumo-vlaklan)
comitative	юмыге (jumyge)	юмо-влакге (jumo-vlakge)
comparative	юмыла (jumyla)	юмо-влакла (jumo-vlakla)
inessive	юмышто (jumyšto)	юмо-влакыште (jumo-vlakyšte)
illative (short)	юмыш (jumyš)	юмо-влакыш (jumo-vlakyš)
illative (long)	юмышко (jumyško)	юмо-влакышке (jumo-vlakyške)
lative	юмеш (jumeš)	юмо-влакеш (jumo-vlakeš)

Possessed forms of юмо
	singular	plural
1st person	юмем (jumem)	юмына (jumyna)
2nd person	юмет (jumet)	юмыда (jumyda)
3rd person	юмыжо (jumyžo)	юмышт (jumyšt)

References

• J. Bradley et al. (2023) “юмо”, in The Mari Web Project: Mari-English Dictionary, University of Vienna