Jump to content

эрин

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Appendix:Variations of "erin"

Evenki

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Tungusic *eri (“to breathe”), compare Manchu ᡝᡵᡤᡝᠨ (ergen), Nanai эриэн (erien).

Noun

[edit]

эрин • (ərin)

  1. breath

Kumyk

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *erin (“lip”). Cognate with Tuvan эрин (erin, “lip”).

Noun

[edit]

эрин • (erin)

  1. lip

Declension

[edit]
Declension of эрин (erin)
singular plural
nominative эрин (erin) эринлер (erinler)
accusative эринни (erinni) эринлени (erinleni)
dative эринге (eriñe) эринлеге (erinlege)
locative эринде (erinde) эринлерде (erinlerde)
ablative эринден (erinden) эринлерден (erinlerden)
genitive эринни (erinni) эринлени (erinleni)
Possessive forms of эрин (erin)
1st person singular
singular plural
nominative эриним (erinim) эринлерим (erinlerim)
accusative эринимни (erinimni) эринлеримни (erinlerimni)
dative эринимге (erinimge) эринлериме (erinlerime)
locative эринимде (erinimde) эринлеримде (erinlerimde)
ablative эринимден (erinimden) эринлеримден (erinlerimden)
genitive эринимни (erinimni) эринлеримни (erinlerimni)
1st person plural
singular plural
nominative эринибиз (erinibiz) эринлерибиз (erinleribiz)
accusative эринибизни (erinibizni) эринлерибизни (erinleribizni)
dative эринибизге (erinibizge) эринлерибизге (erinleribizge)
locative эринибизде (erinibizde) эринлерибизде (erinleribizde)
ablative эринибизден (erinibizden) эринлерибизден (erinleribizden)
genitive эринибизни (erinibizni) эринлерибизни (erinleribizni)
2nd person singular
singular plural
nominative эрининг (eriniñ) эринлеринг (erinleriñ)
accusative эринингни (eriniñni) эринлерингни (erinleriñni)
dative эрининге (eriniñe) эринлеринге (erinleriñe)
locative эринингде (eriniñde) эринлерингде (erinleriñde)
ablative эринингден (eriniñden) эринлерингден (erinleriñden)
genitive эринингни (eriniñni) эринлерингни (erinleriñni)
2nd person plural
singular plural
nominative эринигиз (erinigiz) эринлеригиз (erinlerigiz)
accusative эринигизни (erinigizni) эринлеригизни (erinlerigizni)
dative эринигизге (erinigizge) эринлеригизге (erinlerigizge)
locative эринигизде (erinigizde) эринлеригизде (erinlerigizde)
ablative эринигизден (erinigizden) эринлерибизден (erinleribizden)
genitive эринигизни (erinigizni) эринлеригизни (erinlerigizni)
3rd person
singular plural
nominative эрини (erini) эринлери (erinleri)
accusative эринин (erinin) эринлерин (erinlerin)
dative эринине (erinine) эринлерине (erinlerine)
locative эрининде (erininde) эринлеринде (erinlerinde)
ablative эрининден (erininden) эринлеринден (erinlerinden)
genitive эринини (erinini) эринлерини (erinlerini)

Further reading

[edit]
  • Бамматов Б.Г., editor (2013), “эрин”, in Кумыкско-русский словарь [Kumyk–Russian dictionary], Makhachkala: ИЯЛИ ДНЦ РАН

Kyrgyz

[edit]
Эрин

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *erin (“lip”).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /eˈrin/
  • Hyphenation: э‧рин

Noun

[edit]

эрин • (erin)

  1. lip

Declension

[edit]
Declension of эрин
singular
(жекелик) 		plural
(көптөгөн)
nominative (атооч) эрин
erin 		эриндер
erinder
genitive (илик) эриндин
erindin 		эриндердин
erinderdin
dative (барыш) эринге
eringe 		эриндерге
erinderge
accusative (табыш) эринди
erindi 		эриндерди
erinderdi
locative (жатыш) эринде
erinde 		эриндерде
erinderde
ablative (чыгыш) эринден
erinden 		эриндерден
erinderden
possessive forms
first-person singular
(менин)
nominative эриним
erinim 		эриндерим
erinderim
genitive эринимдин
erinimdin 		эриндеримдин
erinderimdin
dative эриниме
erinime 		эриндериме
erinderime
accusative эринимди
erinimdi 		эриндеримди
erinderimdi
locative эринимде
erinimde 		эриндеримде
erinderimde
ablative эринимден
erinimden 		эриндеримден
erinderimden
second-person singular informal
(сенин)
nominative эриниң
eriniŋ 		эриндериң
erinderiŋ
genitive эриниңдин
eriniŋdin 		эриндериңдин
erinderiŋdin
dative эриниңе
eriniŋe 		эриндериңе
erinderiŋe
accusative эриниңди
eriniŋdi 		эриндериңди
erinderiŋdi
locative эриниңде
eriniŋde 		эриндериңде
erinderiŋde
ablative эриниңден
eriniŋden 		эриндериңден
erinderiŋden
second-person singular formal
(сиздин)
nominative эриниңиз
eriniŋiz 		эриндериңиз
erinderiŋiz
genitive эриниңиздин
eriniŋizdin 		эриндериңиздин
erinderiŋizdin
dative эриниңизге
eriniŋizge 		эриндериңизге
erinderiŋizge
accusative эриниңизди
eriniŋizdi 		эриндериңизди
erinderiŋizdi
locative эриниңизде
eriniŋizde 		эриндериңизде
erinderiŋizde
ablative эриниңизден
eriniŋizden 		эриндериңизден
erinderiŋizden

Nanai

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Tungusic *erün, compare Manchu ᡝᡵᡳᠨ (erin).

Noun

[edit]

эрин (erin)

  1. time

Nogai

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *erin.

Noun

[edit]

эрин • (érin)

  1. lip

References

[edit]
  • N. A. Baskakov, S.A Kalmykov, editor (1963), “эрин”, in Nogajsko-Russkij Slovarʹ [Nogai-Russian Dictionary], Moscow: karačajevo-čerkesskij naučno- issledovatelʹskij institut jazyka, literatury i istorii, →ISBN

Southern Altai

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *erin (“lip”). Cognate with Kazakh ерін (erın), Karakalpak erin, Kyrgyz эрин (erin), Crimean Tatar erin, Karachay-Balkar эрин (erin), Kumyk эрин (erin), Bashkir ирен (iren), Tatar ирен (iren), Shor эрни, Tuvan эрин (erin), etc.

Noun

[edit]

эрин • (erin)

  1. lip

Tuvan

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *erin (“lip”). Cognate with Kazakh ерін (erın, “lip”).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

эрин • (erin) (definite accusative эринни, plural эриннер)

  1. (anatomy) lip
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=эрин&oldid=80198566"