Jump to content

чест

From Wiktionary, the free dictionary

Bulgarian

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Slavic *čęstъ (dense, thick).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [t͡ʃɛst]
  • Audio:(file)

Adjective

[edit]

чест (čest) (adverb че́сто, abstract noun честота́)

  1. frequent, common, usual (done or occurring often)
    Аз съм чест посетител на този град.
    Az sǎm čest posetitel na tozi grad.
    I am a frequent visitor to that city.
    Правя чести почивки, за да не се преуморя.
    Pravja česti počivki, za da ne se preumorja.
    I take frequent breaks so I don't get too tired.
    честа правописна грешка
    česta pravopisna greška
    a common spelling mistake
  2. occurring in very short intervals, quick, fast
    чест сърдечен ритъм
    čest sǎrdečen ritǎm
    rapid heartbeat
Declension
[edit]

Etymology 2

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “Was this borrowed from Church Slavic or Russian? Wouldn't you expect чъст?”) From Proto-Slavic *čьstь, from Proto-Indo-European *(s)kʷit-tis.

Noun

[edit]

чест (čestf

  1. honour
    В негова чест.
    V negova čest.
    In his honour.
Declension
[edit]

Macedonian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *čęstъ (dense, thick).

Adjective

[edit]

чест (čest) (comparative почест, superlative најчест, adverb често, abstract noun честота)

  1. common, frequent
Declension
[edit]
Declension of чест
positive masculine feminine neuter plural
indefinite чест (čest) честа (česta) често (često) чести (česti)
definite unspecified честиот (čestiot) честата (čestata) честото (čestoto) честите (čestite)
definite proximal честиов (čestiov) честава (čestava) честово (čestovo) честиве (čestive)
definite distal честион (čestion) честана (čestana) честоно (čestono) честине (čestine)
comparative masculine feminine neuter plural
indefinite почест (počest) почеста (počesta) почесто (počesto) почести (počesti)
definite unspecified почестиот (počestiot) почестата (počestata) почестото (počestoto) почестите (počestite)
definite proximal почестиов (počestiov) почестава (počestava) почестово (počestovo) почестиве (počestive)
definite distal почестион (počestion) почестана (počestana) почестоно (počestono) почестине (počestine)
superlative masculine feminine neuter plural
indefinite најчест (najčest) најчеста (najčesta) најчесто (najčesto) најчести (najčesti)
definite unspecified најчестиот (najčestiot) најчестата (najčestata) најчестото (najčestoto) најчестите (najčestite)
definite proximal најчестиов (najčestiov) најчестава (najčestava) најчестово (najčestovo) најчестиве (najčestive)
definite distal најчестион (najčestion) најчестана (najčestana) најчестоно (najčestono) најчестине (najčestine)

Etymology 2

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *čьstь, from Proto-Indo-European *(s)kʷit-tis.

Noun

[edit]

чест (čestf (relational adjective чесен)

  1. honor
Declension
[edit]
Declension of чест
singular
indefinite чест (čest)
definite unspecified честа (česta)
definite proximal
definite distal
vocative чест (čest)

Serbo-Croatian

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *čęstъ (dense, thick), from Proto-Balto-Slavic *kimśtas.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

че̑ст (Latin spelling čȇst, definite че̑стӣ, comparative че̏шћӣ)

  1. frequent
  2. repeated, recurrent
Declension
[edit]

Further reading

[edit]
  • чест”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025

Etymology 2

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *čьstь, from Proto-Indo-European *(s)kʷit-tis.

Noun

[edit]

чест f (Latin spelling čest)

  1. Obsolete form of част.
  2. (archaic) luck, happiness