словѣньскъ

Old Church Slavonic

Ростиславъ кнѧзь словѣньскъ

Etymology

From Proto-Slavic *slověnьskъ. Morphologically equivalent to словѣнинъ (slověninŭ) +‎ -ьскъ (-ĭskŭ).

Adjective

словѣньскъ • (slověnĭskŭ)

1. Of or pertaining to Slavs.
   • from Vita Methodii, 0500100-0500110:

     прилоучи же сѧ въ тꙑ дьни, Ростиславъ кнѧѕь словѣньскъ съ Свѧтопълкъмь посъласта из Моравꙑ къ чѣсарю Михаилоу

     priluči že sę vŭ ty dĭni, Rostislavŭ knędzĭ slověnĭskŭ sŭ Svętopŭlkŭmĭ posŭlasta iz Moravy kŭ čěsarju Mixailu

     And it came to pass in those days that the Slavic Prince Rostislav together with Svatopluk sent emissaries from Moravia to Emperor Michael

1. Old Slavic/Slavonic language
   • from Vita Methodii, 0500400-0500810:

     тъгда цѣсарь Михаилъ рече къ философоу Костѧнтиноу: [...] поимъ братъ свои игоуменъ Мефедии иди же. вꙑ бо ѥста Селоунѧнина, да Селоунѧне вьси чьсто словѣньскꙑ бесѣдоують.

     tŭgda cěsarĭ Mixailŭ reče kŭ filosofu Kostęntinu: [...] poimŭ bratŭ svoi igumenŭ Mefedii idi že. vy bo jesta Selunęnina, da Selunęne vĭsi čĭsto slověnĭsky besědujutĭ.

     Then Emperor Michael said to Constantine the Philosopher: [...] Take your brother, the Hegumen Methodius, and go. For you are both Thessalonians and all Thessalonians speak pure Slavic.

   • from Primary Chronicle, XX:

     а словѣнскъ ꙗзыкъ и рᲂусьскый ѥдинъ, отъ Варꙗгъ бо прозваша сꙗ Рᲂусию, а первѣѥ бѣша Словѣне; аще и Полꙗне звахᲂу сꙗ, нъ словѣньска рѣчь бѣ: Полꙗми же прозваша сꙗ, за неже въ поли сѣдꙗхᲂу, а ꙗзыкъ словѣньскꙑй имъ ѥдинъ.

     a slověnskŭ jazykŭ i rᲂusĭskyj jedinŭ, otŭ Varjagŭ bo prozvaša sja Rᲂusiju, a pervěje běša Slověne; ašte i Poljane zvaxᲂu sja, nŭ slověnĭska rěčĭ bě: Poljami že prozvaša sja, za neže vŭ poli sědjaxᲂu, a jazykŭ slověnĭskyj imŭ jedinŭ.

     (please add an English translation of this quotation)

Declension

Short declension of словѣньскъ (hard o/a stem)

	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	словѣньскъ slověnĭskŭ	словѣньско slověnĭsko	словѣньска slověnĭska	словѣньска slověnĭska	словѣньсчѣ slověnĭsčě		словѣньсчи slověnĭsči	словѣньска slověnĭska	словѣньскꙑ slověnĭsky
genitive	словѣньска slověnĭska		словѣньскꙑ slověnĭsky	словѣньскоу slověnĭsku		словѣньскоу slověnĭsku	словѣньскъ slověnĭskŭ		словѣньскъ slověnĭskŭ
dative	словѣньскоу slověnĭsku		словѣньсчѣ slověnĭsčě	словѣньскома slověnĭskoma		словѣньскама slověnĭskama	словѣньскомъ slověnĭskomŭ		словѣньскамъ slověnĭskamŭ
accusative	словѣньскъ slověnĭskŭ	словѣньско slověnĭsko	словѣньскѫ slověnĭskǫ	словѣньска slověnĭska	словѣньсчѣ slověnĭsčě		словѣньскꙑ slověnĭsky	словѣньска slověnĭska	словѣньскꙑ slověnĭsky
instrumental	словѣньскомь slověnĭskomĭ		словѣньскѭ slověnĭskjǫ	словѣньскома slověnĭskoma		словѣньскама slověnĭskama	словѣньскꙑ slověnĭsky		словѣньсками slověnĭskami
locative	словѣньсчѣ slověnĭsčě		словѣньсчѣ slověnĭsčě	словѣньскоу slověnĭsku		словѣньскоу slověnĭsku	словѣньсчѣхъ slověnĭsčěxŭ		словѣньскахъ slověnĭskaxŭ
vocative	словѣньскъ slověnĭskŭ	словѣньско slověnĭsko	словѣньска slověnĭska	словѣньска slověnĭska	словѣньсчѣ slověnĭsčě		словѣньсчи slověnĭsči	словѣньска slověnĭska	словѣньскꙑ slověnĭsky

Long declension of словѣньскъ (hard o/a stem)

	singular			dual			plural
	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine	masculine	neuter	feminine
nominative	словѣньскꙑи slověnĭskyi	словѣньскоѥ slověnĭskoje	словѣньскаꙗ slověnĭskaja	словѣньскаꙗ slověnĭskaja	словѣньсчѣи slověnĭsčěi		словѣньсчии slověnĭsčii	словѣньскаꙗ slověnĭskaja	словѣньскꙑѩ slověnĭskyję
genitive	словѣньскаѥго slověnĭskajego		словѣньскꙑѩ slověnĭskyję	словѣньскоую slověnĭskuju		словѣньскоую slověnĭskuju	словѣньскꙑихъ slověnĭskyixŭ		словѣньскꙑихъ slověnĭskyixŭ
dative	словѣньскоуѥмоу slověnĭskujemu		словѣньсчѣи slověnĭsčěi	словѣньскꙑима slověnĭskyima		словѣньскꙑима slověnĭskyima	словѣньскꙑимъ slověnĭskyimŭ		словѣньскꙑимъ slověnĭskyimŭ
accusative	словѣньскꙑи slověnĭskyi	словѣньскоѥ slověnĭskoje	словѣньскѫѭ slověnĭskǫjǫ	словѣньскаꙗ slověnĭskaja	словѣньсчѣи slověnĭsčěi		словѣньскꙑѩ slověnĭskyję	словѣньскаꙗ slověnĭskaja	словѣньскꙑѩ slověnĭskyję
instrumental	словѣньскꙑимь slověnĭskyimĭ		словѣньскѭ slověnĭskjǫ	словѣньскꙑима slověnĭskyima		словѣньскꙑима slověnĭskyima	словѣньскꙑими slověnĭskyimi		словѣньскꙑими slověnĭskyimi
locative	словѣньсчѣѥмь slověnĭsčějemĭ		словѣньсчѣи slověnĭsčěi	словѣньскоую slověnĭskuju		словѣньскоую slověnĭskuju	словѣньскꙑихъ slověnĭskyixŭ		словѣньскꙑихъ slověnĭskyixŭ
vocative	словѣньскꙑи slověnĭskyi	словѣньскоѥ slověnĭskoje	словѣньскаꙗ slověnĭskaja	словѣньскаꙗ slověnĭskaja	словѣньсчѣи slověnĭsčěi		словѣньсчии slověnĭsčii	словѣньскаꙗ slověnĭskaja	словѣньскꙑѩ slověnĭskyję

Related terms

• словѣнє (slověne)
• словѣнинъ (slověninŭ)