Jump to content

слепоочни

From Wiktionary, the free dictionary

Serbo-Croatian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /slepǒot͡ʃniː/
  • Hyphenation: сле‧по‧о‧чни

Adjective

[edit]

слепо̀очнӣ (Latin spelling slepòočnī)

  1. (relational) temple (of the head); temporal

Declension

[edit]
Declension of слепоочни
singular masculine feminine neuter
nominative слепоочни слепоочна слепоочно
genitive слепоочног(а) слепоочне слепоочног(а)
dative слепоочном(у/е) слепоочној слепоочном(у/е)
accusative inanimate
animate
слепоочни
слепоочног(а)
слепоочну слепоочно
vocative слепоочни слепоочна слепоочно
locative слепоочном(е/у) слепоочној слепоочном(е/у)
instrumental слепоочним слепоочном слепоочним
plural masculine feminine neuter
nominative слепоочни слепоочне слепоочна
genitive слепоочних слепоочних слепоочних
dative слепоочним(а) слепоочним(а) слепоочним(а)
accusative слепоочне слепоочне слепоочна
vocative слепоочни слепоочне слепоочна
locative слепоочним(а) слепоочним(а) слепоочним(а)
instrumental слепоочним(а) слепоочним(а) слепоочним(а)